Dlaczego inność szokuje i czy to ma sens?

Dlaczego inność szokuje i czy to ma sens?
Polska jest krajem, w którym przywiązanie do tradycji przodków jest rzeczą świętą. Młodym ludziom często brakuje solidnych merytorycznych argumentów i dlatego nie są wystarczająco wiarygodni aby przekonać dorosłych do swojej odmienności.
Uważam, że nie ma nic złego w różnorodności, w sposobie ubierania się, czy też w odmiennych przekonaniach religijnych, to część naszej osobowości, naszego charakteru, czy rozumienia otaczającego nas świata .Aby krytykować trzeba najpierw coś poznać i zrozumieć .To, że urodziłam się w Polsce i żyję w polskiej kulturze uważam osobiście za czysty przypadek .Dla mnie nie ma znaczenia, czy ktoś wyznaje Islam, Chrześcijaństwo ,Buddyzm czy Ateizm gdyż myślę, że wszyscy bez względu na wyznanie możemy być dobrymi ludźmi. Dlatego nie mogę zrozumieć negatywnych emocji związanych z innością.
Spróbujmy spojrzeć na tę sprawę jak na szansę a nie zagrożenie. Dzięki ludziom z innych krajów możemy przecież poznać inne smaki ,nauczyć się innego języka odwiedzić inne miejsce kultu, czy poczytać trochę o nieznanej dotąd tradycji czy religii świata.
Mądry człowiek powinien mieć choć niewielkie pojęcie o każdej dziedzinie życia bo np. nie każdy musi popierać antykoncepcje, czy ją stosować w życiu ale powinien wiedzieć, że coś takiego istnieje, posiadać argumenty na poparcie swoich tez. Ułatwi to nam zrozumienie sytuacji tej drugiej strony .Jeśli nie ma odrobiny tolerancji dla człowieka to znaczy, że nasze społeczeństwo jest zwyczajne samolubne i egoistyczne.
Każdy z nas jest inny i w związku z tym posiada różne potrzeby psychologiczne, seksualne i duchowe np. w przypadku homoseksualizmu zarówno u kobiet jak i u mężczyzn zaburzenie orientacji seksualnej nie jest wymysłem tej osoby, podobnie jak w przypadku niepełnosprawności, taki po prostu jesteś, bo taki przyszedłeś na świat i tyle.
Zdaniem Kościoła Rzymskokatolickiego każdy człowiek posiada wolną wolę a to oznacza, że na ziemi każdy może dokonywać wyborów i brać odpowiedzialność za swoje czyny.
W społeczeństwie jest więc miejsce dla każdego
Dzieci na świecie mówią wieloma językami ,ale w każdym języku słowo kocham, czy gesty przyjaźni, serdeczność , życzliwość są tak samo piękne dla naszych biskich choć każdy inaczej je wyraża i rozumie
Dziś młodzi boją się zakazów i stawianych im ograniczeń chcą kroczyć swoją drogą, która nie koniecznie musi być przez innych akceptowana. Przynależność konfesyjna jest kwestią umowną i zmienną tak jak religijność człowieka. Gorliwość w praktykach czy jej brak nie jest jednoznaczny z brakiem duchowości. Jezus powiedział przecież, że Bóg jest miłością oraz że po owocach ich poznacie.
Każdy człowiek ma swoją historię życia i wiary jest ona związana w dużym stopniu z przeżyciami osobistymi jest to jeden z powodów, dla których mówi się, że jest ona sprawą prywatną. W szkole nie powinno się prowadzić katechezy a wiedzę o religiach oraz edukacje seksualną ponieważ dzięki temu uwrażliwi się młodzież na różne sprawy i problemy, zwiększy ich świadomość.
Rodzice bardzo chronią swoją prywatność ale często omijają pewne tematy ponieważ nie mają dostatecznej wiedzy. Sami czują się skrępowani mają problem z zaakceptowaniem tego, że ich dziecko z biegiem czasu dorasta i przestają nadążać za jego zmieniającymi się potrzebami. Pewnie każdy z nas ma trochę racji, ale każde pokolenie ma potrzebę bycia ważnym i zauważonym, dopiero z biegiem lat zaczynamy rozumieć motywy postępowania naszych rodziców kiedy sami nabieramy doświadczenia życiowego ucząc się na swoich błędach. Wcześniej to wszystko wydaje się być po prostu zwyczajną abstrakcją dla młodego człowieka. Ważna jest jego wolność i niezależność ,atrakcyjność fizyczna a dla rodzica dobra praca i wykształcenie.
Rodzice oczekują od życia zaspokojenia podstawowych potrzeb, jedzenie opłaty za mieszkanie a ich dzieci awans, prestiż, sukces zawodowy związana z tym pozycja społeczna .
Młodzi są radośni, beztroscy i szczęśliwi. Dorośli popadają w frustracje, depresje i wypalenie zawodowe są zmęczeni życiem, które nie zawsze spełnia ich oczekiwania. Porzucają swoje marzenia i aspiracje zżera ich rutyna nie tylko w pracy i w związku, nie chcą albo nie mogą nic zmienić w swoim życiu. Przyczyny tego są różne między innymi strach ,przyzwyczajenie ,wygoda, brak w życiu pasji ,namiętności ,ekscytacji ,adrenaliny czy porywów w miejsce tego jest tylko szara codzienność, nuda, ciepłe kapcie i brak przygód.
Myślę, że czasem warto zawalczyć o swoje szczęście o siebie jako człowieka i wyjść z utartych i bezpiecznych dla siebie schematów.
Patrycja Adamska
Magister kulturoznawstwa, absolwentka religioznawstwa na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Licencjat z animacji kultury w PWSZ w Głogowie terapeutka uzależnień.