Znaczenie religii w życiu człowieka

Znaczenie religii w życiu człowieka
W religiach świata w sposób szczególny interesowały mnie jej cztery aspekty .
Pierwszym z nich jest kwestia istnienia Boga, bądź kwestia jego braku .Dla osoby głęboko wierzącej odpowiedz na to pytanie jest oczywista ponieważ Bóg jest jak powietrze, którym oddycha .Osoba ta stara się również na co dzień żyć nakazami wyznawanej przez siebie religii, dlatego tak ważną rolę w jej życiu pełnią nie tylko miejsca kultu ale przede wszystkim święte księgi takie jak np. Biblia ,Koran czy Wedy.
Dla artystów jest to temat inspiracji twórczej a dla filozofów temat do dyskusji. Kolejną ważną kwestią jest śmierć i choroba często nie rozumiemy ich sensu dlatego w różny sposób próbujemy je oswoić .
Jednym pomaga modlitwa, innym praca, czy ulubione hobby, jeszcze innym wizyta u wróżki, czy psychoterapeuty .Każdy sposób na osiągnięcie swojego szczęścia jest dobry, ważne jest jednak to, aby swoim postępowaniem nikogo nie krzywdzić .
Różne światopoglądy mogą przecież żyć obok siebie i się wzajemnie uzupełniać .Czasem to co po ludzku jest bezsensowe i bez nadziejnie nabiera sensu przez wiarę .Chory chwyci się każdej metody aby tylko odzyskać zdrowie bo stanowi ono dla niego synonim szczęścia i poczucia bezpieczeństwa ,wszystko inne staje się w tej sytuacji wartością dodaną i przemijającą .
Naturalne metody leczenia są uważane przez wielu za kontrowersyjne. Przez wierzących są traktowane jako brak ufności w wobec Boga oraz braku akceptacji jego woli a przez osoby nie religijne metody takie jak np. Bioenergoterapia czy ziołolecznictwo są traktowane jako zabobon, który trzeba zwalczyć ale czy koniecznie?
Myślę, że powinna być to kwestia indywidualnego wyboru. Może świat, w którym żyjemy jest tylko iluzją, ale przecież różnorodność jest potrzebna.
Powinniśmy skupić się na realizowaniu swoich marzeń ,zadań i celów a nie na spełnianiu cudzych oczekiwań bo to już tylko krok do frustracji i depresji . Jeśli wierzymy w życie po śmierci to pamiętajmy, że na sądzie ostatecznym będziemy się tłumaczyć przed Bogiem a nie przed ludźmi. Największą odwagą jest bycie sobą a największą porażką rezygnacja z samego siebie.
Patrycja Adamska
Magister kulturoznawstwa, absolwentka religioznawstwa na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Licencjat z animacji kultury w PWSZ w Głogowie terapeutka uzależnień.