Warto też pamiętać, Zawiszo, że w trakcie II Wojny Światowej Stalin oparł się na sentymentach religijnych. To był renesans życia cerkiewnego. Z pewnością ateizm był na szarym końcu w priorytetach Stalina. Jeśli burzył cerkwie w pewnym okresie, to tylko dlatego, że chciał niepodzielnej władzy, a nie dlatego, że uważał, iż religia jest szkodliwa.
