Ten pochodzący z Neapolu, a mieszkający dziś w Szwajcarii tancerz i choreograf ze swojej choroby mięśni uczynił inspirację dla własnej twórczości. Na scenie sprawdza, jak ułomność uczynić wartością.
Alessandro Schiattarella – urodzony w 1982 roku włosko-szwajcarski tancerz współczesny – jest absolwentem Rudra Béjart School. Współpracuje z grupami tanecznymi jako wolny strzelec oraz występuje solo. W swoich autorskich pracach skupia się na temacie „mniej widocznej niepełnosprawności”.
Kiedy miał 15 lat, rozpoznano u niego neurologiczno-mięśniową chorobę Hirayamy (odmiana stwardnienia zanikowego bocznego), która z czasem stopniowo osłabiała siłę jego rąk. Nie przeszkodziło mu to jednak w rozwijaniu kariery tancerza w renomowanych, międzynarodowych zespołach, takich jak: Béjart Ballet w Lozannie, Ballet du Grand Théâtre, East West Theater Company w Sarajewie czy Scapino Ballet w Rotterdamie. W 2015 roku otrzymał nagrodę Choreographic Captures Competition za wideo-choreografię pt. Mani-Cure.
Born in Naples, but currently based in Switzerland, this dancer and choreographer has made his neuromuscular disease inspiration for his own artistic work. He investigates on stage how to translate his disability into something valuable.
Born in 1982, Alessandro Schiattarella – an Italian-Swiss contemporary dancer – graduated from the Rudra Béjart School. He has collaborated with dance groups as a freelancer and has also given solo performances. In his original work he focuses on the topic of “less-visible disability”.
When he was 15 he was diagnosed with the neuromuscular disorder Hirayama disease (a type of amyotrophic lateral sclerosis), which gradually weakened his arms. This, however, did not stop him from developing his dancing career in renowned international groups, such as the Béjart Ballet in Lausanne, the Ballet du Grand Théâtre, the East West Theater Company in Sarajevo or the Scapino Ballet in Rotterdam. In 2015 he was awarded a prize at the Choreographic Captures Competition for his video choreography entitled Mani-Cure.
Studiując historię chrześcijaństwa, a szczególnie sięgając do źródeł, nader często spotykamy się z epitetami „manichejczyk" oraz „manicheizm". Święci mężowie uznając to miano za obelżywe ciskają nim…
NEWSWEEK kilka edycji temu ucieszył się z wyboru Alexandra Van der Bellena, polityka, a w w latach 1997–2008 lider Zielonych – Zielonej Alternatywy na prezydenta…
Czym był islam i kim byli muzułmanie dla Europejczyków XVIII stulecia; kimś zupełnie obcym czy znajomym? Od XVI wieku muzułmańskie Imperium Osmańskie było stałym elementem…
Studiował historię sztuki. Jest poetą i muzykiem. Odbył dwie wielkie podróże do Indii, gdzie badał kulturę, również pod kątem ateizmu, oraz indyjską muzykę klasyczną. Te badania zaowocowały między innymi wykładami na Uniwersytecie Wrocławskim z historii klasycznej muzyki indyjskiej, a także licznymi publikacjami i wystąpieniami. . Jacek Tabisz współpracował z reżyserem Zbigniewem Rybczyńskim przy tworzeniu scenariusza jego nowego filmu. Od grudnia 2011 roku był prezesem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów, wybranym na trzecią kadencję w latach 2016 - 2018 Jego liczne teksty dostępne są także na portalach Racjonalista.tv, natemat.pl, liberte.pl, Racjonalista.pl i Hanuman.pl. Organizator i uczestnik wielu festiwali i konferencji na tematy świeckości, kultury i sztuki. W 2014 laureat Kryształowego Świecznika publiczności, nagrody wicemarszałek sejmu, Wandy Nowickiej za działania na rzecz świeckiego państwa. W tym samym roku kandydował z list Europa+ Twój Ruch do parlamentu europejskiego. Na videoblogu na kanale YouTube, wzorem anglosaskim, prowadzi pogadanki na temat ateizmu. Twórcze połączenie nauki ze sztuką, promowanie racjonalnego zachwytu nad światem i istnieniem są głównymi celami jego działalności. Jacek Tabisz jest współtwórcą i redaktorem naczelnym Racjonalista.tv. Adres mailowy: jacek.tabisz@psr.org.pl
