Wielu zachodnich sympatyków socjalizmu uważało i ciągle uważa ze Lenin (1870-1924) był głównie teoretykiem a Stalin (1879-1953) dyktatorem, który dla osiągniecia własnych celów zniszczył demokrację w Rosji i zapoczątkował czerwony terror. Obiektywna analiza źródeł informacji o wydarzeniach w Rosji w 1917 i 1918 roku, na przykład archiwalne kopie bolszewickiej gazety Prawda i książka świadka rewolucji, amerykańskiego dziennikarza Johna Reeda “Ten Days that Shook the World”) wskazują, że to Lenin zniszczył kiełkującą demokrację w Rosji i był twórcą państwowego terroru udoskonalonego później przez Stalina.
Lenin dowiedział się o abdykacji cara i powstaniu Tymczasowego Rządu będąc w Szwajcarii. Do Rosji wrócił specjalnym pociągiem opłaconym i zorganizowanym przez rząd niemiecki, który uważał, że Lenin w Rosji spowoduje rewolucyjny chaos, co osłabi militarną siłę rosyjskiej armii walczącej z Niemcami i ich sojusznikami.
Historia pokazała ze rząd niemiecki miał rację. Lenin nie tylko zniszczył Rząd Tymczasowy, ale zawarł w marcu 1918 roku traktat z Niemcami bez porozumienia z aliantami pierwszej wojny światowej. Traktat podpisano w Brześciu Litewskim i na jego podstawie Rosja oddala duże tereny w zamian za zawieszenie broni z Niemcami i ich sojusznikami. Już w grudniu 1917 roku, zaledwie kilka tygodni od październikowego zamachu stanu Lenin i jego najbliższy współpracownik Leon Trocki (1879-1940) ogłosili że będzie niezbędna dyktatura proletariatu, w której wrogowie ludu stracą głowy. Ta obietnice Lenin dotrzymał. Przez dyktaturę proletariatu Lenin uważał jednopartyjny rząd reprezentowany przez jego samego a za wrogów ludu Lenin uważał każdego, kto myślał inaczej niż on. W Rosji prócz Tymczasowego Rządu z premierem Aleksandrem Kiereńskim (1881-1970) istniało Konstytucyjne Zgromadzenie, w którym uczestniczyli wybierani w powszechnym glosowaniu przedstawiciele kilku partii. Leninowscy bolszewicy stanowili mniejszość. Los Konstytucyjnego Zgromadzenia był przesadzony. Lenin rozwiązał permanentnie ten organ rządu torując drogę do władzy jednej partii, partii Bolszewików. Według Lenina partia Bolszewików reprezentowała robotników i chłopów. Partia z kolei rządził Centralny Komitet z szefem to znaczy Leninem mającym decydujący glos.
Lenin zapoczątkował kult jednostki. Była to czysta recepta na totalitarny system dyktatury zwany oficjalnie jako socjalistyczna demokracja. Aby wprowadzić w życie ten bolszewicki system Lenin zmodyfikował pojęcie prawa nakazując sądom wydawać wyroki na podstawie socjalistycznego przekonania. To znaczy, że socjalistyczne przekonanie sądu było wystarczające do wydania wyroku kary śmierci lub więzienia. Aby uniemożliwić jakikolwiek opór wobec nowej władzy Lenin powołał organizacje tajnej policji do zwalczania kontrrewolucji, spekulacji i sabotażu zwaną CZEKA. Dyrektorem CZEKA został Feliks Dzierżyński (1877-1926). Żelazny Felek wsławił się rozstrzeliwaniem bez sądu podejrzanych o poglądy opozycje wobec nowej władzy. Dzierżyński nie ukrywał jasnej definicji CZEKA. Oficjalnie określił tę organizację jako organizację terroru dla dobra rewolucji i rządu. W nagrodę za partyjną lojalność partia powierzyła mu odpowiedzialność za zabalsamowanie ciała Lenina w 1924 roku. Jednym z elementów leninowskiego czerwonego terroru był system obozów przymusowej pracy, poprzedzających gułagi Stalina. W 1919 roku Lenin tak określił zasady jego rządu “ Nie uznajemy swobód, równości i demokracji, jeśli one są sprzeczne ze zniesieniem ucisku mas przez kapitał” (czytaj, “jeśli są sprzeczne z partią komunistyczną”).
Końcowe uwagi
Nie wiem czy Adolf Hitler studiował bolszewicki system władzy, ale nazistowski mechanizm jednopartyjnej władzy z decydującym głosem szefa partii był uderzająco podobny do leninowskiej koncepcji rządu pomimo różnic ideologicznych komunizmu i nazizmu. Hitler podobnie jak Lenin natychmiast po dojściu do władzy ustanowił jednopartyjny system i zorganizował system obozów przymusowej pracy dla zwolenników opozycji. Obaj rozbudowali potężny aparat propagandy. Obecnie politycznymi dziedzicami Lenina są Kim Jong Un. Dyktator Północnej Korei i ISIS. Dziedzicami w dużym stopniu są też jednopartyjne Chiny i Rosja Putina.
Dostrzegam w naszym kraju pewną tendencję do zamierania dyskusji i polemiki między reprezentantami równych ideologii politycznych. Jako liberał i eks-konserwatysta jestem tym faktem dość zaniepokojony,…
Ponieważ w naszym kraju trwa zalew prawicowych ksiąg „mądrości” politycznej, i nikt z normalnych liberałów (a nie konserwatywnych wolnorynkowców, którzy mienią się być liberałami), nie…
Henry St. John, wicehrabia Bolingbroke jest ważną postacią brytyjskiej polityki XVIII wieku i do dziś wywołującą wiele kontrowersji. Przez wielu piętnowany był jako zdrajca interesów…
Janusz Kowalik jest emerytowanym profesorem matematyki i informatyki na Washington State University oraz byłym kierownikiem organizacji badań informatyki w firmie lotniczej Boeing Company w Seattle.
Adres internetowy Janusza:
j.kowalik@comcast.net
5 Odpowiedź na “Dni, które wstrząsnęły światem 100 lat temu”
Nazywanie komunizmu socjalistyczną demokracją stanowiło chyba oksymoron. Wśród rewolucjonistów byli ludzie, którzy naprawdę chcieli wprowadzić liberalna demokrację i porządek po tyrańskim i religianckim panowaniu prawosławnego caratu. Lenin w cwany sposób usunął konkurencję i wprowadził nowy terror, chyba wzorując się na caracie. Socjaldemokrata Kiereński uciekł do USA.
Chociaż dodałbym do tego artykułu, że pomimo oczywistej odpowiedzialności Lenina, bezpośrednio za wiele zbordni w tym początkowym okresie bolszewików odpowiadał Dzierżyński i jego CZEKA. To był terrorystyczny aparat, który ścigał wszystkich, którzy mieli choć trochę odmienne zdanie od bolszewików.
Oczywiscie Feliks byl wyjatkowym zbrodniarzem ale glowna odpowiedzialnosc ponosil szef rzadu Lenin.
Winic go trzeba tymbardziej ze byl w zachodniej Europie i widzial jak mozna rzadzic bez teroru. Stalin byl prostakiem i brutalnym tyranem. Lenin mial wyksztalcenie i mogl pokierowac rewolucja inaczej .
Zazwyczaj przy tego rodzaju opisach pomija się społeczeństwo, warunki egzystencji zwykłych ludzi, a to one według mnie są kluczowe w przypadku jakiejkolwiek rewolucji i tego, jaki taka rewolucja może przyjąć charakter. Zdaje się Tołstoj opisuje pracę ładowaczy w dokach, pracowali nieustannie dwie i pół doby, odpoczywali 12, i tak w kółko. Komuniści nie wzięli się znikąd, wyrośli na nieludzkim systemie społecznym. Zdiagnozowali jego przyczyny i uderzyli w nie. Zachód nie był tu jakimś wzorem możliwym do naśladowania, może los przeciętnego człowieka był nieco lepszy, ale właśnie w bezmyślnej wojnie mordowało się miliony ludzi – wojnie wywołanej przez elity.
To, czym stał się komunizm, jaką forme przyjął i czy mogło to wyglądać zupełnie inaczej gdyby inni ludzie stanęli na jego czele jest według mnie bardzo trudne do ustalenia, ponieważ mamy ogromne masy ludzkie, które przez całe życie traktowno przedmiotowo, tkwiące w biedzie i zapewne żądne rewanżu, odpłacenia tym samym. Może ci bardziej stonowani, potencjalni przywódcy nie odnieśli sukcesu, nie zdobyli poparcie mas właśnie dlatego, że byli stonowani.
Rewolucja nie tylko miała swoje krwawe żniwa tam, gdzie wybuchła, odegrała także rolę na zachodzie, gdzie w obawie przed podobnymi zdarzeniami elity bardziej skupiły się na poprawie życie zwykłych ludzi. Powiedziałbym, że niektóre społeczeństwa miały to szczęście, aby zdążyć się nauczyć na błędach innych. Rewolucja i jej przebieg z pewnością na zachodzie została odebrana przez elity jako wstrząsające wydarzenie.
Według mnie kto stał na czele rewoucji jest już mniej istotne, można jedynie się zastanawiać, czy w tak trudnych warunkach, przy tak wielkiej eskalacji nienawiści mógł to być ktoś bardziej rozsądny i do jakiego stopnia.
Współczesne problemy na szczęście nie rodzą powszechnie aż takich emocji, pracując 8 czy nawet 10 godzin za 1500 zł lub mniej raczej mało komu w głowie świta myśl, aby za swoją niedolę pozabijać tych, którzy takie warunki życia kształtują. Dlatego nie można rozpatrywać dawnych wydarzeń ze współczesnego punktu widzenia, a takie mam wrażenie przy tego rodzaju opisach. Co bym zrobił pracując w tych dokach, oglądając tak często śmierć wokół, gdyby pojawił się Lenin, który krzyczy, że aby moje życie stało się lepsze trzeba pozabijać tych wszystkich, którzy z tego wyzysku żyli? Chyba bym nie słuchał tego drugiego, który mówi, że można to zrobić pokojowo, rozważnie.
Przede wszystkim byłbym prostym, niepiśmiennym człowiekiem, niezdolnym do szerszej analizy skutków. Poza tym, czy może być gorzej niż było do tej pory? .
Rosyjska rewolucja mogla miec inny charakter niz to co sie stalo . Rzad Tymczasowy i Zgromadzenie Konstytucyjne zaczely na poczatku 1917 roku poprawnie pracowac. System rzadowy byl wielopartyjny . To byly poczatki ale dobre poczatki
demokracji. Poziom zycia byl niski ale nie bylo glodu i obozow przymusowej pracy. Glownym wichrzycielem byl Lenin ze swoja konceopcja dyktatury proletariatu i rzadem jednej partii ktora byla w mniejszosci pomimo nazwy bolszewiki co znaczy wiekszosc. Lenin zapoczatkowal teror i kult jednostki. Skupil wladze w swoich rekach niszczac wszystkich po drodze. Stalin dokonczyl dzielo zniszczenia demokracji . Oczywiscie rola prostego czlowieka jest istotna ale przywodcy maja decydujacy glow w decyzjach panstwa.
Wiele osob wyksztalconych w czasach PRLu mysli ze komunisci obalili crat . Tymczasem bolszewicy z Leninem na czele obalili Rzad Tymaczasowy ktory probowal na gruzach caratu zbudowac wielopartyjny sysatem rzadu opartego na powszechnych wyborach.
Nazywanie komunizmu socjalistyczną demokracją stanowiło chyba oksymoron. Wśród rewolucjonistów byli ludzie, którzy naprawdę chcieli wprowadzić liberalna demokrację i porządek po tyrańskim i religianckim panowaniu prawosławnego caratu. Lenin w cwany sposób usunął konkurencję i wprowadził nowy terror, chyba wzorując się na caracie. Socjaldemokrata Kiereński uciekł do USA.
Chociaż dodałbym do tego artykułu, że pomimo oczywistej odpowiedzialności Lenina, bezpośrednio za wiele zbordni w tym początkowym okresie bolszewików odpowiadał Dzierżyński i jego CZEKA. To był terrorystyczny aparat, który ścigał wszystkich, którzy mieli choć trochę odmienne zdanie od bolszewików.
Oczywiscie Feliks byl wyjatkowym zbrodniarzem ale glowna odpowiedzialnosc ponosil szef rzadu Lenin.
Winic go trzeba tymbardziej ze byl w zachodniej Europie i widzial jak mozna rzadzic bez teroru. Stalin byl prostakiem i brutalnym tyranem. Lenin mial wyksztalcenie i mogl pokierowac rewolucja inaczej .
Zazwyczaj przy tego rodzaju opisach pomija się społeczeństwo, warunki egzystencji zwykłych ludzi, a to one według mnie są kluczowe w przypadku jakiejkolwiek rewolucji i tego, jaki taka rewolucja może przyjąć charakter. Zdaje się Tołstoj opisuje pracę ładowaczy w dokach, pracowali nieustannie dwie i pół doby, odpoczywali 12, i tak w kółko. Komuniści nie wzięli się znikąd, wyrośli na nieludzkim systemie społecznym. Zdiagnozowali jego przyczyny i uderzyli w nie. Zachód nie był tu jakimś wzorem możliwym do naśladowania, może los przeciętnego człowieka był nieco lepszy, ale właśnie w bezmyślnej wojnie mordowało się miliony ludzi – wojnie wywołanej przez elity.
To, czym stał się komunizm, jaką forme przyjął i czy mogło to wyglądać zupełnie inaczej gdyby inni ludzie stanęli na jego czele jest według mnie bardzo trudne do ustalenia, ponieważ mamy ogromne masy ludzkie, które przez całe życie traktowno przedmiotowo, tkwiące w biedzie i zapewne żądne rewanżu, odpłacenia tym samym. Może ci bardziej stonowani, potencjalni przywódcy nie odnieśli sukcesu, nie zdobyli poparcie mas właśnie dlatego, że byli stonowani.
Rewolucja nie tylko miała swoje krwawe żniwa tam, gdzie wybuchła, odegrała także rolę na zachodzie, gdzie w obawie przed podobnymi zdarzeniami elity bardziej skupiły się na poprawie życie zwykłych ludzi. Powiedziałbym, że niektóre społeczeństwa miały to szczęście, aby zdążyć się nauczyć na błędach innych. Rewolucja i jej przebieg z pewnością na zachodzie została odebrana przez elity jako wstrząsające wydarzenie.
Według mnie kto stał na czele rewoucji jest już mniej istotne, można jedynie się zastanawiać, czy w tak trudnych warunkach, przy tak wielkiej eskalacji nienawiści mógł to być ktoś bardziej rozsądny i do jakiego stopnia.
Współczesne problemy na szczęście nie rodzą powszechnie aż takich emocji, pracując 8 czy nawet 10 godzin za 1500 zł lub mniej raczej mało komu w głowie świta myśl, aby za swoją niedolę pozabijać tych, którzy takie warunki życia kształtują. Dlatego nie można rozpatrywać dawnych wydarzeń ze współczesnego punktu widzenia, a takie mam wrażenie przy tego rodzaju opisach. Co bym zrobił pracując w tych dokach, oglądając tak często śmierć wokół, gdyby pojawił się Lenin, który krzyczy, że aby moje życie stało się lepsze trzeba pozabijać tych wszystkich, którzy z tego wyzysku żyli? Chyba bym nie słuchał tego drugiego, który mówi, że można to zrobić pokojowo, rozważnie.
Przede wszystkim byłbym prostym, niepiśmiennym człowiekiem, niezdolnym do szerszej analizy skutków. Poza tym, czy może być gorzej niż było do tej pory? .
Rosyjska rewolucja mogla miec inny charakter niz to co sie stalo . Rzad Tymczasowy i Zgromadzenie Konstytucyjne zaczely na poczatku 1917 roku poprawnie pracowac. System rzadowy byl wielopartyjny . To byly poczatki ale dobre poczatki
demokracji. Poziom zycia byl niski ale nie bylo glodu i obozow przymusowej pracy. Glownym wichrzycielem byl Lenin ze swoja konceopcja dyktatury proletariatu i rzadem jednej partii ktora byla w mniejszosci pomimo nazwy bolszewiki co znaczy wiekszosc. Lenin zapoczatkowal teror i kult jednostki. Skupil wladze w swoich rekach niszczac wszystkich po drodze. Stalin dokonczyl dzielo zniszczenia demokracji . Oczywiscie rola prostego czlowieka jest istotna ale przywodcy maja decydujacy glow w decyzjach panstwa.
Wiele osob wyksztalconych w czasach PRLu mysli ze komunisci obalili crat . Tymczasem bolszewicy z Leninem na czele obalili Rzad Tymaczasowy ktory probowal na gruzach caratu zbudowac wielopartyjny sysatem rzadu opartego na powszechnych wyborach.