Racjonalny ateizm

Wstęp.

Niektórzy wybitni ateiści uważają, że słowo ateizm jest zbędne. Nie mamy przecież słowa na określenie człowieka, który nie wierzy w astrologię, lub w istnienie krasnoludków. Ale słowo ateizm jest uniwersalnie zaakceptowane i ma historyczne korzenie. Zamiast je usuwać z naszego słownika  lepiej je wyjaśnić i opisać kim jest racjonalny ateista. Dodanie słowa „racjonalny” jest istotne, ponieważ wartościowy ateizm nie jest automatycznym odrzuceniem religii i wiary w nadnaturalne  istoty, ale jest przemyślanym sceptycznym stosunkiem wobec tworów ludzkiej wyobraźni, które nie mają logicznego i racjonalnego uzasadnienia. W obecnym świecie większość wierzących  ludzi uważa, że ateizm to legitymacja  pozwalająca  na niemoralny styl życia gwałcący moralne pouczenia religijne. Utożsamianie ateizmu z brakiem moralnych zasad jest niesprawiedliwe i ignoruje  prawdziwą historię religijnego braku moralności. Inkwizycja, mordowanie pogan (na przykład  w Ameryce Południowej), krwawe wyprawy krzyżowe, palenie heretyków, islamski terroryzm oraz pedofilia katolickich księży to tylko wybrane przykłady religijnego pogwałcenia moralności. A takich przykładów  jest znacznie więcej.

O moralności ,ateizmie i religii pisałem uprzednio na łamach Racjonalisty.tv i nie będę tego powtarzał.

Człowiek nie jest kukłą bogów.

Racjonalny ateista nie akceptuje religijnego poglądu, że człowiek jest kukłą w rekach boga, który kieruje  jego losem i wynagradza lub karze za uczynki i myśli. Religijny bóg  to Trójca : stwórca, sędzia i kat w jednej osobie. Jak zauważył niezapomniany Christopher Hitchens,  świat z bogiem w chrześcijańskiej  religii  jest jak niebieska Północna Korea, gdzie Ojciec i Syn razem rządzili państwem. Do Trójcy brakowało trzeciej osoby, ale komunizm pełnił rolę Ducha Świętego. Podobnie jak w religii, człowiek w Północnej Korei ma wolną wolę. Ma wybór. Może albo słuchać partii, albo być ukarany. Ale w Północnej Korei człowiek może wyzwolić się przez swoja śmierć, co nie jest możliwe w świecie religii.  Tu dopiero po śmierci zaczyna się prawdziwy terror  totalitarnego boga. Podobnie jak w Północnej Korei rządzącego boga tyrana trzeba równocześnie  bać się i kochać. Filar totalitarnego systemu.

Kompletna swoboda myśli i słowa. 

Racjonalny ateista wie, że jedna z najcenniejszych zdobyczy ludzkości to wolność słowa i poglądów. W obronie tej swobody zginęły miliony ludzi cywilnych i żołnierzy. Cena tej wolności, którą ludzkość zapłaciła, jest bardzo wysoka . Dlatego wszyscy uczciwi ludzie bez względu na poglądy i wierzenia powinni bronic wolności przekonań i słowa. Obrażanie się przez uczulonych  wierzących  nie możne być usprawiedliwieniem ograniczeń  wolności krytyki religii i jej ambasadorów boga na ziemi.  Przykładem jak kościół katolicki walczył z wolnością słowa jest  publikowana przez Watykan  lista zakazanych książek „Index Librorum Prohibitorum”,  która istniała od 1559  r do 1966 oku. Na liście tej była książka  astronoma  Johannesa Keplera o systemie Kopernika  “Epitome Astronomiae Copernicanae”. Nie było na indeksie biblii nazizmu “Mein Kampf”Adolfa Hitlera. Adolf i kościół mieli wspólnego wroga – bezbożny komunizm. Naziści masowo mordowali Żydów. No, ale nikt nie jest idealny. Można było nazistów tolerować siedząc bezpiecznie w Watykanie a nie w Oświęcimiu.

Racjonalny wierzący.

Być racjonalnym wierzącym to krok w dobrym kierunku. Przykładem był trzeci prezydent USA Tomasz Jefferson. Jefferson nalegał na konstytucyjny rozdział kościoła od państwa .

Wówczas ten rozdział miał nazwę “The Wall of Separation”. Jemu Amerykanie zawdzięczają  swobodę uczenia się  dowolnej religii po szkole,  a nie pranie mózgu niewinnych i naiwnych dzieci już w przedszkolu. Adolf Hitler i Józef Stalin wiedzieli jak łatwo można przekonać młodzież do swoich Hitlerjugend(HJ)  i Konsomołów, które były  niezawodnymi instrumentami indoktrynacji i prania mózgów mlodzierzy. Dowodem skutecznego prania mózgów niemieckiej młodzieży  był fakt, że w beznadziejnej obronie Berlina w 1945 roku walczyli młodzi chłopcy członkowie HJ. Wtedy już nawet żołnierze Wehrmachtu nie wierzyli w zwycięstwo. A dzieci fanatycznie walczyły do samego końca Trzeciej Rzeszy.

Podobnie jak inni twórcy nowej republiki USA Jefferson był deista wierzącym w istnienie boga stwórcy który  nie wtrąca  się do ludzkich spraw. Napisał książkę “Jezus z Nazaretu” w której przedstawił Jezusa jako człowieka i nauczyciela usuwając z Ewangelii  wszystkie jego nadprzyrodzone  cechy  i cuda. Możemy uznać wybitnego myśliciela epoki Oświecenia  i polityka XVIII wieku Tomasza Jeffersona za racjonalnego wierzącego. Tacy ludzie nie byli wrogami racjonalnego ateizmu. Byli  oni sprzymierzeńcami w walce o lepszy i bardziej racjonalny świat. Innym przykładem racjonalnego wierzącego był Albert Einstein którego bóg stwórca  był bardzo rożny od Jehowy i Allaha obserwujących   bez przerwy ludzi, zwłaszcza kiedy są na golasa.

Wspólnota z całym żyjącym światem.

Racjonalny  ateista zna mechanizm biologicznej ewolucji  i czuje się kuzynem wszystkich żyjących ziemskich  istot. To uczucie wspólnoty i bliskich więzów  łatwo prowadzi  do harmonijnego współżycia i poczucia  solidarności i empatii ze wszystkimi mieszkańcami ziemi. To musi być czołowym wyzwaniem XXI wieku.

Homo scientific.

Racjonalny ateista to “homo scientific“, który stara się zrozumieć świat  widziany przez okulary nauki. Obraz ten nie jest idealny i absolutnie prawdziwy, ale nie ma w nim samozakłamania i urojeń  typu “ z aniołem stróżem czuje się lepiej nawet jeśli ten opierzony skrzydlaty stwor nie istnieje”.

Takie urojenia są niebezpieczne tak jak narkotyki i alkohol  które dają fałszywe poczucie braku troski i iluzje  zadowolenia. Religijne iluzje prowadza do wizji cudów, praktyk egzorcyzmu i innych problemów graniczących z umysłowymi schorzeniami.

Optymistyczny humanizm.

Świat racjonalnego ateisty jest  wolny od strachu przed bożą kara. Skoro życie jest w jego rekach ateista jest kowalem swego losu co daje powód do radości i poczucia wolności. Rzecz w tym, aby dodać coś pozytywnego  do lepszego życia innych na ziemi, a nie łudzić się bezcelowym i nieskończenie długim istnieniem po śmierci.

Niebo  jest chyba najgorszym  miejscem które stworzyła ludzka wyobraźnia. W porównaniu z bezcelowym chrześcijańskim niebem więzienie w cywilizowanym państwie na ziemi jest  znacznie lepsze bo ma cel i nadzieję na koniec. Duży plus wiezienia w porównaniu z niebem to fakt, że nikogo nie trzeba w tym „wieczniku” chwalić.  .W więzieniu można być sobą. Islamskie niebo ma dla muzułmańskich mężczyzn pewna atrakcje będąc  darmowym niebieskim burdelem. Ale też nie dla każdego.

Na zakończenie sugeruję dla ateistów  książkę współczesnego młodego francuskiego filozofa Michela Onfray’a  pod tytułem „Atheist Manifesto ;The Case Against Christianity, Judaism and Islam.”, angielskie wydanie opublikowane przez Arcade Publishing Inc, 2007-2011. Kolosalną zaletą książki jest  bezstronne traktowanie trzech  abrahamowych religii nazywanych po angielsku “the three ugly sisters”.

Dedykacja

Inspiracją do napisania tego artykułu była bezbożna pogadanka Jacka Tabisza  pod tytułem “Mądry ateizm”.  Artykuł dedykuje Jackowi wraz z podziękowaniem .