Joanna d’Arc i obsesja dziewictwa (Theatrum Illuminatum)

Już mój wielki idol Voltaire trafnie wybrał historię Joanny d’Arc jako drogę ośmieszenia kościoła i jego legend, które sprzedawał prostym, nieskorym refleksji ludziom. W historii Joanny mamy „wszytsko”: mity, irracjonalizm, obsesyjny kult dziewictwa, mieszanie nacjonalizmu z religią, odwoływanie się do emocji zmaiast rozumu, mityczne wizje historii, zdradę, interesowność pod płaszczykiem idei itd. Dlatego przedstawiliśmy to w naszym amatorskim teatrze. Enjoy!

O autorze wpisu:

Piotr Marek Napierała (ur. 18 maja 1982 roku w Poznaniu) – historyk dziejów nowożytnych, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Zajmuje się myślą polityczną Oświecenia i jego przeciwników, życiem codziennym, i polityką w XVIII wieku, kontaktami Zachodu z Chinami i Japonią, oraz problematyką stereotypów narodowych. Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów w latach 2014-2015. Autor książek: "Sir Robert Walpole (1676-1745) – twórca brytyjskiej potęgi", "Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu, Wielcy władcy małego państwa", "Światowa metropolia. Życie codzienne w osiemnastowiecznym Londynie", "Kraj wolności i kraj niewoli – brytyjska i francuska wizja wolności w XVII i XVIII wieku" (praca doktorska), "Simon van Slingelandt – ostatnia szansa Holandii", "Paryż i Wersal czasów Voltaire'a i Casanovy", "Chiny i Japonia a Zachód - historia nieporozumień". Reżyser, scenarzysta i aktor amatorskiego internetowego teatru o tematyce racjonalistyczno-liberalnej Theatrum Illuminatum

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

3 + osiemnaście =