Konserwatysta krytykuje polityczny konstruktywizm i nawiązuje do przeszłości, ale często jest to pewna wyidealizowana lub nawet przekłamana wizja przeszłości, co skutkuje tym, że…
Przedstawiam listę moich artykułów dotyczących konkretnych krajów. Mam nadzieję, że ułatwi ona poruszanie się w gąszczu dość już obszernej treści, którą zamieściłem na Racjonalista.TV. Artykuły…
Kolekcja filmowa ateisty, to pomysł, który pojawił się w mojej głowie całkiem spontanicznie. Domyślam się, że większość młodych ateistów zdobywa swoją „ateistyczną” wiedzę głównie dzięki…
Dostrzegam w naszym kraju pewną tendencję do zamierania dyskusji i polemiki między reprezentantami równych ideologii politycznych. Jako liberał i eks-konserwatysta jestem tym faktem dość zaniepokojony,…
Piotr Marek Napierała (ur. 18 maja 1982 roku w Poznaniu) – historyk dziejów nowożytnych, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Zajmuje się myślą polityczną Oświecenia i jego przeciwników, życiem codziennym, i polityką w XVIII wieku, kontaktami Zachodu z Chinami i Japonią, oraz problematyką stereotypów narodowych. Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów w latach 2014-2015. Autor książek: "Sir Robert Walpole (1676-1745) – twórca brytyjskiej potęgi", "Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu, Wielcy władcy małego państwa", "Światowa metropolia. Życie codzienne w osiemnastowiecznym Londynie", "Kraj wolności i kraj niewoli – brytyjska i francuska wizja wolności w XVII i XVIII wieku" (praca doktorska), "Simon van Slingelandt – ostatnia szansa Holandii", "Paryż i Wersal czasów Voltaire'a i Casanovy", "Chiny i Japonia a Zachód - historia nieporozumień". Reżyser, scenarzysta i aktor amatorskiego internetowego teatru o tematyce racjonalistyczno-liberalnej Theatrum Illuminatum
5 Odpowiedź na “Konserwatywny liberalizm i jego parodia”
”Konserwatywny liberał” to moim zdaniem oksymoron.Jeśli chodzi o Korwina, to faktycznie masz rację.
Rzecz w tym, że zwykle takie rzeczowniki dookreślone jakimś przymiotnikiem, bądź innym dopełnieniem stanowią zaprzeczenie pieknej idei, jaką wyraża słowo wyjściowe. Ja sobie na studiach dowcipkowałem z moich okołokorwinistycznych kolegów, że dla mnie konserwatywny liberalizm jest jak demokracja ludowa, sprawiedliwość społeczna (to bardzo ich denerwowowało, ponieważ zrównywałem ich ideologię z czymś „lewackim”, „złodziejskim”, wręcz hitlerowskim w treści i formie) albo historyk IPNu (to już najbardziej wkurzało, bo oni wielce IPN poważali).
Dalej kontynuwałem, że jesli ktoś twierdzi, że jest konserwatywnym liberałem, to tak jakby powiedział że jest katolikiem, ale nie nie wierzy w zmartwychwstanie (to porównanie bardzo im działało na wyobraźnię).
😉
No ale czy Korwin właśnie nie jest przeciwny jednemu i drugiemu?
15 lat temu – kiedy jego poglądy na gospodarkę nawet mi się podobały (więc go regularnie czytałem) był konsekwentnie przeciwny jakimkolwiek interwencjom państwa w gospodarkę.
Był wtedy zwolennikiem oparcia pieniądza na parytecie kruszcu, ale właśnie po to by ograniczyć państwu możliwość manipulowania przez dodruk pieniędzy.
”Konserwatywny liberał” to moim zdaniem oksymoron.Jeśli chodzi o Korwina, to faktycznie masz rację.
Rzecz w tym, że zwykle takie rzeczowniki dookreślone jakimś przymiotnikiem, bądź innym dopełnieniem stanowią zaprzeczenie pieknej idei, jaką wyraża słowo wyjściowe. Ja sobie na studiach dowcipkowałem z moich okołokorwinistycznych kolegów, że dla mnie konserwatywny liberalizm jest jak demokracja ludowa, sprawiedliwość społeczna (to bardzo ich denerwowowało, ponieważ zrównywałem ich ideologię z czymś „lewackim”, „złodziejskim”, wręcz hitlerowskim w treści i formie) albo historyk IPNu (to już najbardziej wkurzało, bo oni wielce IPN poważali).
Dalej kontynuwałem, że jesli ktoś twierdzi, że jest konserwatywnym liberałem, to tak jakby powiedział że jest katolikiem, ale nie nie wierzy w zmartwychwstanie (to porównanie bardzo im działało na wyobraźnię).
😉
Zwiększona kontrolowanie gospodarki jest względnie nowoczesnym pomysłem, więc liberalizm gospodarczy jest jak najbardziej konserwatywny.
Nie. Chronologicznie pierwszy pomysł gospodarczy to merkantylizm i protekcjonizm
No ale czy Korwin właśnie nie jest przeciwny jednemu i drugiemu?
15 lat temu – kiedy jego poglądy na gospodarkę nawet mi się podobały (więc go regularnie czytałem) był konsekwentnie przeciwny jakimkolwiek interwencjom państwa w gospodarkę.
Był wtedy zwolennikiem oparcia pieniądza na parytecie kruszcu, ale właśnie po to by ograniczyć państwu możliwość manipulowania przez dodruk pieniędzy.