Rafał Ziemkiewicz, znakomity autor książek i opowiadań SF, który wsławił się częstą obecnością na łamach Nowej Fantastyki, jest moim zdaniem jedną z ofiar PiS i prawicowych oparów. Nie rozumiem jak pisarz, który siłą rzeczy musi wczuwać się w relacje międzyludzkie i ludzi o odmiennych poglądach i charakterach niż on sam, jak mógł uznać, że Pani Anna Dryjańska nie ma prawa występować w obronie swojej i innych kobiet, gdyż jest „zdeformowana”. Pisarz, będąc najwyraźniej ofiarą oparów i pisowskiego uzależnienia, wyraził wątpliwość dotyczącą tego, dlaczego matka Pani Dryjańskiej nie usunęła córki, gdy była w ciąży. Każdy z nas się chyba zgodzi, że u dobrego pisarza taka „riposta” jest objawem poważnego stanu chorobowego i daleko posuniętego zaniku… Wydaje mi się, że Pan Ziemkiewicz jest ofiarą tzw. klimatu politycznego. Mam nadzieję, że dozna kiedyś momentu otrzeźwienia i wystąpi przeciwko twórcom owego klimatu, który wywołał w nim chorobę kiczu, bezguścia, taniego populizmu i podlizywania się władzy. Więcej na filmie:
Ból- skandal czy błogosławieństwo? Postawy wobec bólu a ogólna wizja świata i człowieka (na przykładzie ateistów, buddystów i katolików) Sylwia Wojas Instytut…
Dostrzegam w naszym kraju pewną tendencję do zamierania dyskusji i polemiki między reprezentantami równych ideologii politycznych. Jako liberał i eks-konserwatysta jestem tym faktem dość zaniepokojony,…
Anglicy i Francuzi to chyba te dwa narody, które najchętniej żartują i szydzą z siebie nawzajem, mimo iż mają wiele wspólnego. Oba te narody zamieszkiwały…
Indie to kraj i cywilizacja zarazem, postrzegane są przez Zachód jako kraina baśni i mitów; w końcu hinduizm zakłada istnienie dziesiatków milionów bogów i demonów. …
Studiował historię sztuki. Jest poetą i muzykiem. Odbył dwie wielkie podróże do Indii, gdzie badał kulturę, również pod kątem ateizmu, oraz indyjską muzykę klasyczną. Te badania zaowocowały między innymi wykładami na Uniwersytecie Wrocławskim z historii klasycznej muzyki indyjskiej, a także licznymi publikacjami i wystąpieniami. . Jacek Tabisz współpracował z reżyserem Zbigniewem Rybczyńskim przy tworzeniu scenariusza jego nowego filmu. Od grudnia 2011 roku był prezesem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów, wybranym na trzecią kadencję w latach 2016 - 2018 Jego liczne teksty dostępne są także na portalach Racjonalista.tv, natemat.pl, liberte.pl, Racjonalista.pl i Hanuman.pl. Organizator i uczestnik wielu festiwali i konferencji na tematy świeckości, kultury i sztuki. W 2014 laureat Kryształowego Świecznika publiczności, nagrody wicemarszałek sejmu, Wandy Nowickiej za działania na rzecz świeckiego państwa. W tym samym roku kandydował z list Europa+ Twój Ruch do parlamentu europejskiego. Na videoblogu na kanale YouTube, wzorem anglosaskim, prowadzi pogadanki na temat ateizmu. Twórcze połączenie nauki ze sztuką, promowanie racjonalnego zachwytu nad światem i istnieniem są głównymi celami jego działalności. Jacek Tabisz jest współtwórcą i redaktorem naczelnym Racjonalista.tv. Adres mailowy: jacek.tabisz@psr.org.pl
13 Odpowiedź na “Pisarz Ziemkiewicz – nieświadoma ofiara PiSu”
A jaka tam nieswiadoma? Cala scena sf w Polsce jest prawilna z kompleksem Edypa. Raz owi się wydaje że jest endekiem patriota i mężczyzną. Wystarczy prześledzić jego karierę polityka publicysty.
Ziemkiewicz nie twierdzi że P. Dryjańska nie ma prawa demonstrować. On sobie z niej zakpił w niezbyt miły sposób, twierdząc że sama jest zdeformowana, a zabrania innym zdeformowanym przyjść na świat.
Poza tym Ziemkiewicz zawsze był prawicowcem, wiele lat zanim powstał PiS. Przecież był rzecznikiem Unii Polityki realnej. Potem zajął się publicystyką. Ziemkiewicz nigdy nie należał do PiSu i chyba przeszkadzają mu lewicowe poglądy tej partii. Obecnie Ziemkiewicz zaangażował się w Stowarzyszenie Endecja.
Ostatnio rzeczywiście jest bardziej sceptyczny wobec PiSu, ale przez jakiś czas po wyborach naiwnie żyrował „dobrą zmianę” (nie imputuję mu żadnych organizacyjnych związków z PiS).
Oprócz SF Ziemkiewicz pisał też dobre political fiction, snuł jakieś alternatywne historie terenów Polska i na wschód. Ten talent narracyjny do tworzenia alternatywnej historii mu się dziś bardzo przydaje. A chamem to wiadomo trzeba być, bo taki typ antyintelektualnego intelektualisty, twitterowego wujka cięta riposta, bojownika z poprawnością polityczną jest na fali. Nie tylko w Polsce. Kto wie może za 20 lat to pokolenie 'intelektualistów’ i polityków będzie uważane za łagodne i subtelne.
Nie ma co się dopatrywać większej filozofii w takich tekstach. Wszystko sprowadza się do wciąż popularnego wśród antyfeministów żenującego stereotypu, jakoby to feministki były feministkami, bo są brzydkie i nikt ich nie chce.
W czasach licealnych miałem Rafała Ziemkiewicza – prozaika i publicystę – niemal za idola. W zasadzie Ziemkiewicz był dla mnie wtedy kimś większym niż Korwin 😉 Jego felietony z wczesnych lat dwutysięcznych np. w „Gazecie Polskiej” (która też była wtedy nieco innym periodykiem) były świetnie napisane i niebanalne. A teraz tekstów Ziemkiewicza nieraz nie mam ochoty doczytywać do końca. I to nie jest tylko tak, że zmieniłem się ja i moje poglądy.
już po tekście o wykorzystywaniu pijanych kobiet można było śmiało stwierdzić, że facet ewidentnie ma ze sobą jakiś problem.
nie mogę się wyzbyć do niego pewnej sympatii, bo w ten sposób dowodzi tylko tezy, że ludziom utalentowanym nie zawsze – cynik użyłby słowa nieczęsto – towarzyszą wielkie przymioty moralne. ostatnio w ogóle poszedł w strone populizmu i jakiejś taniej, betonowej demagogii.
A jaka tam nieswiadoma? Cala scena sf w Polsce jest prawilna z kompleksem Edypa. Raz owi się wydaje że jest endekiem patriota i mężczyzną. Wystarczy prześledzić jego karierę polityka publicysty.
Ziemkiewicz nie twierdzi że P. Dryjańska nie ma prawa demonstrować. On sobie z niej zakpił w niezbyt miły sposób, twierdząc że sama jest zdeformowana, a zabrania innym zdeformowanym przyjść na świat.
Poza tym Ziemkiewicz zawsze był prawicowcem, wiele lat zanim powstał PiS. Przecież był rzecznikiem Unii Polityki realnej. Potem zajął się publicystyką. Ziemkiewicz nigdy nie należał do PiSu i chyba przeszkadzają mu lewicowe poglądy tej partii. Obecnie Ziemkiewicz zaangażował się w Stowarzyszenie Endecja.
Ostatnio rzeczywiście jest bardziej sceptyczny wobec PiSu, ale przez jakiś czas po wyborach naiwnie żyrował „dobrą zmianę” (nie imputuję mu żadnych organizacyjnych związków z PiS).
On nie jest nieświadomą ofiarą, on się wstrzelił w klimat i zobaczył w nim swoją szansę na wzrost.
Mysle ze Darek ma racje. Taki czlowiek to nie ofiara tylko
zwykla szuja ktora szuka drogi do kariery lub innej korzysci.
W PRLu tez byli tacy.
„Zwykła szuja” nie wzięłaby w obronę chorych dzieci, a że zrobił to niezbyt elegancko, to można dyskutować nad poziomem publicznej debaty.
Ziemkiewicz nie wziął w obronę chorych dzieci.
Oprócz SF Ziemkiewicz pisał też dobre political fiction, snuł jakieś alternatywne historie terenów Polska i na wschód. Ten talent narracyjny do tworzenia alternatywnej historii mu się dziś bardzo przydaje. A chamem to wiadomo trzeba być, bo taki typ antyintelektualnego intelektualisty, twitterowego wujka cięta riposta, bojownika z poprawnością polityczną jest na fali. Nie tylko w Polsce. Kto wie może za 20 lat to pokolenie 'intelektualistów’ i polityków będzie uważane za łagodne i subtelne.
Nie ma co się dopatrywać większej filozofii w takich tekstach. Wszystko sprowadza się do wciąż popularnego wśród antyfeministów żenującego stereotypu, jakoby to feministki były feministkami, bo są brzydkie i nikt ich nie chce.
W czasach licealnych miałem Rafała Ziemkiewicza – prozaika i publicystę – niemal za idola. W zasadzie Ziemkiewicz był dla mnie wtedy kimś większym niż Korwin 😉 Jego felietony z wczesnych lat dwutysięcznych np. w „Gazecie Polskiej” (która też była wtedy nieco innym periodykiem) były świetnie napisane i niebanalne. A teraz tekstów Ziemkiewicza nieraz nie mam ochoty doczytywać do końca. I to nie jest tylko tak, że zmieniłem się ja i moje poglądy.
już po tekście o wykorzystywaniu pijanych kobiet można było śmiało stwierdzić, że facet ewidentnie ma ze sobą jakiś problem.
nie mogę się wyzbyć do niego pewnej sympatii, bo w ten sposób dowodzi tylko tezy, że ludziom utalentowanym nie zawsze – cynik użyłby słowa nieczęsto – towarzyszą wielkie przymioty moralne. ostatnio w ogóle poszedł w strone populizmu i jakiejś taniej, betonowej demagogii.
ziemkiewicz nie jest żadnym prawicowcem! To jest bezwstydny cudzołożnik i jawny gorszyciel! Wy się dajcie zmylić.