Kolejne uproszczenie które zauważyłem polega na tym, że wiele osób i środowisk uważa, że ten, który sięga po przemoc automatycznie nie ma racji. Sięgnięcie po przemoc jest oczywiście godne potępienia, ale nie przekreśla racji. Hiszpańska policja próbowała rozgonić nielegalne referendum, było to oczywiście błędem, podobnie jak doprowadzenie wcześniej do takiej sytuacji. Nie zmienia to faktu, że siły dążące do separacji Katalonii nie mają więcej racji niż Madryt, który ze swoim liberalizmem proponuje lepsze rzeczy niż Podemos i inne ugrupowania dążące do niepodległości Katalonii, której gospodarka bardzo pod ich wpływem podupadła. Używanie „męczeństwa” jako argumenty na ostateczną rację jest moim zdaniem dziedzictwem chrześcijaństwa. Ja, jako ateista, nie uważam, że jakaś religia czy ideologia jest lepsza, bo ktoś za nią umierał lub był bity. Więcej mówię na filmie.
Wbrew temu co może sugerować pytanie tytułowe, nie jestem przeciwnikiem powstania Katalonii jako samodzielnego państwa. To raczej reakcja na wypowiedzi tych, którzy raczyli…
Przedstawiam listę moich artykułów dotyczących konkretnych krajów. Mam nadzieję, że ułatwi ona poruszanie się w gąszczu dość już obszernej treści, którą zamieściłem na Racjonalista.TV. Artykuły…
Ból- skandal czy błogosławieństwo? Postawy wobec bólu a ogólna wizja świata i człowieka (na przykładzie ateistów, buddystów i katolików) Sylwia Wojas Instytut…
Dzięki tradycyjnej pracowitości barcelończyków ich miasto przeżywało przez cały wiek XVIII i potem wyraźny boom demograficzny. w 1717 roku Barcelona miała 30.000 mieszkańców, ok. 1790…
Piotr Marek Napierała (ur. 18 maja 1982 roku w Poznaniu) – historyk dziejów nowożytnych, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Zajmuje się myślą polityczną Oświecenia i jego przeciwników, życiem codziennym, i polityką w XVIII wieku, kontaktami Zachodu z Chinami i Japonią, oraz problematyką stereotypów narodowych. Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów w latach 2014-2015. Autor książek: "Sir Robert Walpole (1676-1745) – twórca brytyjskiej potęgi", "Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu, Wielcy władcy małego państwa", "Światowa metropolia. Życie codzienne w osiemnastowiecznym Londynie", "Kraj wolności i kraj niewoli – brytyjska i francuska wizja wolności w XVII i XVIII wieku" (praca doktorska), "Simon van Slingelandt – ostatnia szansa Holandii", "Paryż i Wersal czasów Voltaire'a i Casanovy", "Chiny i Japonia a Zachód - historia nieporozumień". Reżyser, scenarzysta i aktor amatorskiego internetowego teatru o tematyce racjonalistyczno-liberalnej Theatrum Illuminatum
2 Odpowiedzi na “Hiszpania i Katalonia, czyli guzy i zadrapania to jeszcze nie dowód racji”
Można dziecku pokiwac palem lub wlać pasem, inaczej mówiąc nie chodzi o to, czy przemoc jest zawsze zła, ale to, czy w tym wypadku jej użycie było zasadne. Powoływanie się na prawo nie do końca jest właściwe, jeśli na fejsie zbierze się grupa kiluset osób, które postanowią spotkąć się w parku policja teoretycznie może takie zgromadzenie rozpędzić powołując się na jakieś tam przepisy, ale byłoby to zdecydowanie przesadzona reakcja i jak najbardziej godna potępienia. Więc raczej nie chodzi o to, że różni ludzie i organizacje uważają, iż przemoc jest zawsze zła, ale czy w tym przypadku była zasadna.
tu nie tylko o to chodzi. Cały film jest o tym że automatycznie zbyt wiele osób przyznaje rację bitemu nie tylko rację w samym starciu ale ogólną rację polityczną. A skąd niby cały świat kocha Palestynę?
Można dziecku pokiwac palem lub wlać pasem, inaczej mówiąc nie chodzi o to, czy przemoc jest zawsze zła, ale to, czy w tym wypadku jej użycie było zasadne. Powoływanie się na prawo nie do końca jest właściwe, jeśli na fejsie zbierze się grupa kiluset osób, które postanowią spotkąć się w parku policja teoretycznie może takie zgromadzenie rozpędzić powołując się na jakieś tam przepisy, ale byłoby to zdecydowanie przesadzona reakcja i jak najbardziej godna potępienia. Więc raczej nie chodzi o to, że różni ludzie i organizacje uważają, iż przemoc jest zawsze zła, ale czy w tym przypadku była zasadna.
tu nie tylko o to chodzi. Cały film jest o tym że automatycznie zbyt wiele osób przyznaje rację bitemu nie tylko rację w samym starciu ale ogólną rację polityczną. A skąd niby cały świat kocha Palestynę?