Bartok i krew na fortepianie

 

Węgier Bela Bartok był jednym z największych kompozytorów XX wieku. Stworzył unikatowy, bogaty i pełen ekspresji język muzyczny. Jego muzyka jest pełna ruchu i dynamiki, ale też barwna, bogata w całą paletę emocji. Dziś zobaczymy fragment II koncertu fortepianowego Bartoka, uważanego za najbardziej dzikiego i trudnego do zagrania przedstawiciela swojego gatunku. Narodowe Forum Muzyki godnie stawiło czoła temu niezwykle trudnemu zadaniu!

O autorze wpisu:

Studiował historię sztuki. Jest poetą i muzykiem. Odbył dwie wielkie podróże do Indii, gdzie badał kulturę, również pod kątem ateizmu, oraz indyjską muzykę klasyczną. Te badania zaowocowały między innymi wykładami na Uniwersytecie Wrocławskim z historii klasycznej muzyki indyjskiej, a także licznymi publikacjami i wystąpieniami. . Jacek Tabisz współpracował z reżyserem Zbigniewem Rybczyńskim przy tworzeniu scenariusza jego nowego filmu. Od grudnia 2011 roku był prezesem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów, wybranym na trzecią kadencję w latach 2016 - 2018 Jego liczne teksty dostępne są także na portalach Racjonalista.tv, natemat.pl, liberte.pl, Racjonalista.pl i Hanuman.pl. Organizator i uczestnik wielu festiwali i konferencji na tematy świeckości, kultury i sztuki. W 2014 laureat Kryształowego Świecznika publiczności, nagrody wicemarszałek sejmu, Wandy Nowickiej za działania na rzecz świeckiego państwa. W tym samym roku kandydował z list Europa+ Twój Ruch do parlamentu europejskiego. Na videoblogu na kanale YouTube, wzorem anglosaskim, prowadzi pogadanki na temat ateizmu. Twórcze połączenie nauki ze sztuką, promowanie racjonalnego zachwytu nad światem i istnieniem są głównymi celami jego działalności. Jacek Tabisz jest współtwórcą i redaktorem naczelnym Racjonalista.tv. Adres mailowy: jacek.tabisz@psr.org.pl

2 Odpowiedzi na “Bartok i krew na fortepianie”

  1. Mam wątpliwości odnośnie tego, czy wyższość Bartoka nad Szymanowskim jest taka niewątpliwa. Lepiej uważać z takimi porównaniami; one niekoniecznie czemuś służą.

    1. Zgadzam się z Panią. Bartok był może bardziej nowoczesnym kompozytorem (realizującym jednak, tak naprawdę, fowistyczne i antyromantyczne idee Strawińskiego – podobnie jak np. Prokofiew, tyle że z większym uwzględnieniem folklorystycznego materiału dźwiękowego), Szymanowski był jednak głębszym kompozytorem. Myślę bowiem, że od najlepszych dzieł B. głębsze i bardziej natchnione są np. I Kwartet smyczkowy i I Koncert skrzypcowy, o Stabat Mater i (niestety niedokończonej) Litanii nie wspominając.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *