BOLAND

Ktokolwiek pomyśli że tytuł jest złośliwy jest w błędzie. Jedną z ważniejszych cech kulturowych Polski jest właśnie „bo”. Jak to działa ? Normalnie. Na jakiekolwiek pytania i uwagi odnośnie jakości albo źle wykonanej pracy na które logicznie wypadałoby zareagować uznaniem błędu (na tzw. Zachodzie nawet przepraszają !!!) w Polsce nie odpowiada się na pytanie „wprost”. Zamiast tego, nieważne czy ktoś o to pyta czy nie, najczęściej podaje się odpowiedź „bo”.

„Bo” nie musi się wcale wiązać z istotą problemu. Dlatego na pytanie „dlaczego automat X nie działa ?” można usłyszeć „technik jest na zwolnieniu”. Jest to wersja skrócona, dla pytających bardziej inteligentnych gdyż „bo” jest opuszczone i trzeba je dodać sobie samemu na początku zdania. Jeżeli takie wytłumaczenie już zostało podane to nie należy szukać dalszej logiki jak np. „a jaki ma związek choroba technika z pracą automatu ?”. Za dużo pytań, zwłaszcza o więź przyczynowo-logiczną jest odbierane jako agresja zwana swojsko „czepianiem się”. Dlatego jeżeli już dostąpiliśmy tego zaszczytu że otrzymaliśmy wersję „bo” nie szukajmy dalej bo nic dobrego z tego nie wyniknie.

To drobne „bo” jest tak ważną część kultury że nie należy go ignorować. Na każdym niemalże szczeblu praca nad tworzeniem nowych „bo” pochłania dużą część czasu pracy i życia Polaków. Dlatego dobry polski polityk nie stara się nawet dokonywać rzeczy trudnych jak długo jest w stanie stworzyć własną i unikalną bibliotekę „bo” na wszelkie okazje. Dobre „bo” kupią i media i społeczeństwo bo (!) o ileż przyjemniej jest uwierzyć że (prawie) wszyscy się starają tylko coś nie wychodzi „bo” ktoś zachorował lub jest krótko w pracy albo też jakieś nieprzychylne warunki mu w tym przeszkodziły.

Pomimo że „bo” jest wdzięczne, proste, krótkie i bardzo pomaga w życiu uniknąć odpowiedzialności z przykrością należy odnotować, że reszta świata ani myśli importować „bo” na własny użytek. Co więcej, częstą praktyką w asymilowaniu imigrantów z Polski do obcych warunków pracy jest odzwyczajanie od korzystania z „bo”, co w początkowej fazie budzi dyskomfort, ale, co ciekawe – po pewnym czasie już nikt do „bo” nie tęskni, a wręcz zaczyna się obawiać powrotu do systemu „bo”. Może to wskazywać, że rezygnacja z „bo” prowadzi do jakichś korzyści.

Innym powodem dla którego „bo” się nie rozpowszechnia globalnie jest negatywne nastawienie do tego wynalazku. Znam przypadek, kiedy w rodzinie cudzoziemców tymczasowo przebywających w Polsce młodzież zaczynała szybko przyswajać sobie system „bo”. Niestety, nie znalazło to żadnego zrozumienia u rodziców. Efektem było skrócenie kontraktu i szybszy wyjazd. Kiedy po pewnym czasie młodzież na pytania „dlaczego … nie jest zrobione” zaczęła ponownie reagować logicznie t.j. uznawać swój błąd rodzice odetchnęli z ulgą.

Dlaczego drobne „bo” ma taką wagę ? To „bo” stanowi o róźnicy pomiędzy odpowiedzialnością i jej brakiem, o granicy pomiędzy akceptacją a chęcią poprawy tego, co nie zostało wykonane właściwie. Dlatego chociaż przyjemnie czasem wytłumaczyć „bo” i mieć święty spokój to warto też pomyśleć jak wyglądało by życie w którym codzienne bolączki i problemy nie dały by się zamieść pod dywan jednym, krótkim „bo”.

Od autora: Rezerwuję sobie prawo odpowiedzi na wybrane komentarze. Dziękuję za zrozumienie.