Murcja 300 lat temu

W Murcji długo utrzymywała się społeczność arabska, jednak w 1613 Filip III wygnał morysków. Murcja była też miastem ze znaczącymi społecznościami żydowskimi, które odgrywał dużą rolę w lokalnym przemyśle jedwabniczym. Miasto przeżywało kryzys od czasu zarazy, która nawiedziła je w 1648 roku. W XVII wieku Murcję i okolice rozdzierały spory patrycjatu miejskiego i szlachty, które zażegnali dopiero Filip V i biskup Belluga, nagradzając zwycięską w wojnie sukcesyjnej partię. Belluga zrobił wiele dla poprawy jakości życia miasta. W 1705 roku Luis Belluga y Moncada został biskupem Kartageny. Biskup zdecydowanie przeciwstawił się w tendencjom pro-austriackim w miescie, by w 1706 roku zorganizować obronę Murcji przed armią habsburską. Belluga kazał zalać sady, by armia habsburska oblegająca miasto nie dostała się do środka. Wdzięczny Filip V mianował Bellugę wicekrólem Murcji i Walencji .

Il. 1. Murcja. sprzedawca pomarańczy na obrazku z XVIII wieku, źródło: http://pictures.todocoleccion.net/tc/2009/11/05/15732196.jpg (dostęp: 7.08.2011 r.)

26 września 1701 roku Segura wylała niszcząc most z XVI wieku, który łączył miasto z prawym brzegiem rzeki i służył od wieków jako część camino real de Cartagena – królewskiego traktu Kartageny. Prace nad nowym mostem na dobre rozpoczęły się dopiero w 1718 roku i trwały do roku 1742. ów most z 1742 roku jest obecnie najstarszym („Puente Viejo”) istniejącym w mieście. By zapobiec kolejnym powodziom zbudowano kanał Reguerón, zaprojektowany w 1734 roku przez Sebastiána Feringána. W XVIII wieku Murcia przżywała znaczący rozwój gospodarczy. Podstawą tego wzrostu było zwiększanie areału sadów, obok, których powstawały nowe osiedla ludzkie – zaczątek wielu obecnych dzielnic miasta i placu Camacho (dawniej arena walki byków) . Jako podaje historyk Rodríguez Llopis, Murcia osiągnięła pod koniec XVIII stulecia liczbę 70.000 mieszkańców . W tym okresie miasto nadal odgrywało ważną rolę w handlu jedwabiem. W roku 1770 zainstalowano tam piemonckie urządzenia przędące bawełnę. Wzrost gospodarczy znalazł odzwierciedlenie w sztuce i planach urbanistycznych; kościołach i barokowych pałacach, oraz rzeźbiarza Francisco Salzillo. Zaczęto się osiedlać na niezamieszkałym dotąd prawym brzegu rzeki. Pochodzący z Murcji José Moñino y Redondo, hrabia Floridablanca (1728-1808), Secretario de Estado, w latach 1776-1792 zrobił wiele dla swego miasta, jego infrastruktury i kultury. W 1787 roku minister kazał sporządzić pierwszy spis ludności, który wykazał, że Murcję zamieszkiwało wtedy 63.665 osób .

W tym okresie opieki Floridablanki nad miastem, powstały Paseo del Arenal (obecna Rondo) i plac Belluga wokół nowego i pięknego pałacu biskupiego. Stary mur przeciwpowodziowy został przebudowany i zamieniony w promenadę Paseo del Malecon. Złupienie miasta przez armie napoleońską w 1810 roku i trzęsienie ziemi w 1829 przerwały erę dobrobytu mieszczan .

vide: E. Estrella Sevilla, op. cit., s.. 38.
M. Rodríguez Llopis, op. Cit., s. 310-322.
O strojach noszonych przez mieszkańców Murcji w XVIII wieku, vide: http://www.molinosdelrio.org/actividades/index.php?e=19 (dostęp: 7.08.2011 r.)