Waterloo – bitwa nad bitwami rozegrana równo 200 lat temu

W tym roku w czerwcu mija 200-lecie straszliwej bitwy stoczonej niedaleko belgijskiej miejscowości Waterloo, de facto była to bitwa o Brukselę, z której w pośpiechu wielu cywilów alianckich wyjechało. Bitwa to de facto 3 bitwy, z których Napoleon wygrał 2 pierwsze, a mało brakowało by wygrał i trzecią. Pod Quatre-Bras i Ligny odepchnął Prusaków Gebharda von Blüchera (ok. 60.000 żołnierzy), i puścił za nimi w pościg korpus Grouchy’ego (35.000), sam na czele ok. 49.000 ruszył na Wellingtona (niemal 60.000), ostrożnego, bo mimo zapewnień Blüchera, że spróbuje dołączyć w razie bitwy, mimo uszczuplenia sił, nie wierzył w pruską pomoc. Napoleon liczył, że powróci Grouchy. Powrócił Blücher. Tym samym bitwa stała się nawet dla Napoleona nie do wygrania. Bitwa wyznaczyła konserwatywny kurs Europie do 1830/1848 roku, kiedy to wybuchnie fala liberalizacji i demokratyzacji. Mało w historii równie bogatych w konsekwencje starć.

Theatrum Illuminatum postanowiło uczcić rocznicę filmem. Po kolej widzimy w nim: humorystyczną scenę z dziennikarzem, chcącym robić wywiad z korpusem oficerskim w czasie bitwy, Brytyjskie wojska, starcie francusko-pruskie i załamkę pruskiego wodza, walkę brytyjso-francuską, i błędną decyzję Napoleona, by dać starej gwardii sygnał do ataku, kiedy na horyzoncie widać odsiecz Grouchy’ego (Napoleon wziął oddziały Blüchera za powracający korpus własnej armii). Jak w filmie Bondarczuka, Napoleon żałuje, że nie spalił Berlina w 1807 roku, a Blücher nakazuje żadnej litości, i że osobiście zastrzeli każdego litującego się nad wrogiem pruskiego żołnierza. Wellington jest mile zaskoczony powrotem Prusaków. Bitwa do tej pory nierozstrzygnięta, z lekkim przechyłem na stronę francuską, zostaje wygrana przez aliantów. Jest jeszcze scena kiedy Napoleon ukradkiem wcina ser 🙂 Enjoy!