Wiktor Pauchet, czyli sztuka optymizmu

Cenne uwagi o życiu Wiktora Paucheta

Victor Pauchet (1869-1936) był wybitnym francuskim lekarzem chirurgiem żyjącym na przełomie XIX i XX wieku. Pod koniec życia, czyli od 1934 do 1936 roku, był prezydentem kongresu chirurgii. Przyczynił się do powstania wielu technik chirurgicznych przyjętych w praktyce na całym świecie. Liczne książki Paucheta były pisane w języku francuskim i tłumaczone na inne języki.

Moja uwagę na Paucheta zwróciło angielskie tłumaczenie kilku rad jakie Pauchet oferował młodym Francuzom. Pauchet nie był psychologiem, ale obserwował zawodowe kariery młodych ludzi i ustalił kilka cennych życiowych wskazówek, które wydają się wiecznie prawdziwe. W tym eseju opiszę siedem uwag – porad i dodam skromne komentarze wynikające z mojego doświadczenia i własnej obserwacji znajomych, którzy pracowali w rożnych zawodowych dziedzinach.

1. Naucz się jak być optymistycznym. Niezwykła rada ponieważ większość z nas uważa, że optymistą człowiek się rodzi. Nie ma szkół optymizmu, ale każdy może się tego uczyć sam, jak twierdzi Pauchet.

2. Jesteśmy niszczeni nie przez pracę lecz przez troskę (zmartwienia). Wiemy z obserwacji, że ciężka praca nie wyczerpuje nas jeśli jesteśmy nią zainteresowani i odczuwamy radość z czynności i ich wyników.

3. Entuzjazm toruje drogę sukcesom. Ten fakt wiąże się dodatkowo z pierwszą radą. Optymizm i entuzjazm pochodzą z tej samej beczki. Tu musimy założyć, że większość z nas chce osiągnąć sukces w swojej zawodowej działalności. Trzeba też zauważyć, że na ogół ludzie lubią optymistów i starają się przeważnie unikać osób ponurych, mających światu za złe, to że ów istnieje. Wieczne narzekanie jest symptomem pesymizmu i bezsilności.

4. Bądź użyteczny dla innych i dla siebie. Użyteczność wydaje się łatwa do osiągnięcia ponieważ niemal każda praca jest użyteczna dla nas lub dla innych ludzi.

5. Celem życia jest doskonalenie poczucia moralności, intelektu i fizycznej kondycji. Ta rada może wydawać się egoistyczna, bo skupiamy się tu na sobie, ale przed egoizmem chroni nas poczucie moralności, które wymaga empatii i zrozumienia losu innego człowieka.

6. Nie pracuj tylko sam lecz także wspólnie z innymi. Śledź rozwój Twojej zawodowej dziedziny. Czytaj publikacje i staraj się wiedzieć co robią i myślą inni. Pauchet niewątpliwie zauważył dwudziestowieczny trend pracy zespołowej. Każdy oryginalny pomysł jest tworem indywidualnego człowieka, ale wiele ważnych odkryć ma miejsce na pograniczu kilku dyscyplin i wymaga pracy zespołowej. W przemyśle takim jak lotnictwo i komputery postęp i tworzenie nowych rozwiązań są możliwe tylko w wyniku harmonijnej pracy zespołów których członkowie reprezentują rożne dziedziny nauki i technologii.

7. Człowiek jest wielki bo myśli i potężny bo działa. Dobra dewiza na zakończenie. Sama myśl jest bezproduktywna a samo (czyli bezmyślne) działanie jest groźnym niebezpieczeństwem. Są oczywiście złe ideologie i ich praktyczne realizacje. Tu musi nam pomoc poczucie ludzkiej solidarności, doświadczenie i złota zasada – “Nie rób drugiemu co tobie nie mile”.