Wstęp

Każdego dnia ogromna ilość informacji przepływa za pomocą różnych środków komunikacji. Żyjemy obecnie w społeczeństwie informacyjnym, które bez informacji szybko by runęło. Jednak poważną kwestią jest wolność informacji, która daje nam możliwość wpływania na to, co się dzieje i umożliwia poznanie prawdy.

Obecnie na świecie poziom korupcji jest wysoki, a rządy i korporacje nie prowadzą otwartej polityki działania. „Archiwa są zamknięte” – zawsze w ten sposób mówię,kiedy mam namyśli tajemnice rządów, korporacji, banków oraz organizacji. Korupcja może się swobodnie rozwijać, gdyż opinia publiczna niema dostępu do tego, co się dzieje.

Wolność informacji

Ile razy szukasz różnego rodzaju informacji, np. artykułów w prasie, internecie? Ile słuchasz programów radiowych. Jakie znaczenie ma dla ciebie to, aby wiedzieć, co się dzieje?

Z pewnością duże. Jednak nie będziemy tutaj rozprawiać o pozyskiwaniu informacji, tylko na temat wolności informacji, która obejmuje m.in. wolność słowa oraz wolność mediów.

CENZURA

Informacje powinny być wolne, gdyż tylko to gwarantuje sprawne funkcjonowanie społeczeństw oraz możliwość kontrolowania władz przez obywateli. Dużym zagrożeniem dla wolności informacji jest cenzura, która atakuje na różne sposoby. Przykładowo cenzura może działać w sposób totalny, agresywny, łagodny.

Cenzura totalna oznacza całkowitą kontrolę tego, co dociera do społeczeństwa. Często wykorzystuje się do tego armię cenzorów oraz aparat przymusu. Media nie mogą opisywać tego jak wygląda rzeczywistość, gdyż jest narzucona linia dopuszczalnych informacji. Osoby, które łamią zasady ustanowione przez władze są najczęściej prześladowane, więzione lub zastraszane. Przykładem cenzury totalnej była   cenzura   w   III   Rzeszy,   we   Włoszech faszystowskich, w faszystowskiej Japonii, frankistowskiej Hiszpanii oraz w Związku Radzieckim. Cenzura totalna często też łączy się z cenzurą agresywną.

Cenzura agresywna oznacza dążenie władz do narzucenia określonej linii informacji, która mają docierać do obywateli oraz tych, które nie mogą. Wykorzystuje się do tego zastraszanie, niesprawiedliwe wyroki sądowe kończące się więzieniem, poniżanie, prześladowanie, dyskryminowanie oraz wszelkiego rodzaju akcje, która mają „przekonać” media oraz osoby indywidualne, by pisały i publikowały to, co jest z góry narzucane. Cenzura agresywna zawsze towarzyszyła ustrojom totalitarnym, a także autorytarnym.

Cenzura łagodna jest to rodzaj cenzury informacji polegający na wykorzystywaniu różnego rodzaju dóbr, pieniędzy, w celu nakłonienia mediów oraz osób indywidualnych do trzymania się określonej linii publikowanych informacji, które docierają do ludzi. Przy tym rodzaju cenzury nie stosuje się siły, akcji, poniżania, prześladowania, zastraszania oraz innych form dyskryminowania. Cenzura łagodna to próby przekupstwa, a także różnego rodzaju „ciemne” umowy, których celem jest kontrola informacji docierających do ludzi.

Obecnie w krajach zachodnich najpopularniejsza jest cenzura łagodna, która często dotyka mediów oraz niektórych dziennikarzy i freelancerów. Z pozoru nie jest ona taka niebezpieczna, jednak narzuca ona określone poglądy i sposób patrzenia na świat. W dodatku cenzura łagodna może doprowadzić do budowania fundamentów pod inne rodzaje cenzury, a sama cenzura łagodna powoli zaczyna się przekształcać i stawać się coraz bardziej agresywną.

Cenzura agresywna oraz cenzura totalna miały miejsce w państwach totalitarnych oraz autorytarnych. Przykładem może być III Rzesza, kiedy to wszystkie media w Niemczech były podporządkowane władzy i musiały głosić poglądy nazistowskie. Dodać można, że po dojściu Hitlera do władzy, duża część gazet została zamknięta oraz zlikwidowana, a wielu dziennikarzy i redaktorów była więziona. Lewicowe gazety oraz ich dziennikarze byli w szczególności więzieni przez nazistów, a jeszcze przed dojściem Hitlera do władzy były one terroryzowane przez bojówki hitlerowskie.

Tak samo we Włoszech bojówki faszystowskie atakowały lewicowe gazety. Dochodziło   do   demolowania   redakcji   gazet   oraz  ataków   na     dziennikarzy i redaktorów. Władze faszystowskie od razu wprowadziły cenzurę oraz rozpoczęły proces likwidowania wolnych mediów.

Natomiast w Hiszpanii sytuacja również była nieciekawa. Podczas wojny domowej w latach 1937-1939 oddziały prawicowe generała Franco atakowały redakcje gazet mordując na miejscu redaktorów (tak samo jak mordując zwykłych cywilów, anarchistów, Republikanów). Po zwycięstwie Franco w Hiszpanii władze wprowadziły cenzurę i narzuciły określoną linię redakcyjną. Opozycjonistów oraz dziennikarzy, którzy nie podporządkowali się władzom więziono oraz mordowano.

Dezinformacja

Kiedy mówimy o wolnej informacji mówimy też o informacji prawdziwej. Publikowanie nieprawdziwych informacji jest atakiem na wolność informacji, gdyż wolna informacja, to informacja wolna od kłamstw oraz  zakrzywiania rzeczywistości.

Dezinformacja okazuje się być poważnym problemem i czasami działa jak cenzura, czyli bardziej chwytliwa nieprawdziwa informacja wypiera tę prawdziwą. Takie przypadki można spotkać codziennie. Wystarczy kupić tabloid lub niektóre gazety. Problem jest w tym, że odbiorca nie ma pewności, które informacje są prawdziwe, ale które nie. Na pierwszy rzut oka wygląda to tak, że jest to coś niewinnego, co nie ma takiego dużego wpływu. Jednak wraz z upływem czasu poziom informacji fałszywych gwałtownie się zwiększa, a w pewnym momencie jest już zbyt wysoki, aby móc go powstrzymać.

Informacja młotem na korupcję i wszelkie nieprawidłowości

Świat, w którym przeływ informacji jest nieograniczony może być światem w pełni transparentnym. Otóż informacje mogą wyeliminować korupcję. Oto co kiedyś powiedział na ten temat Julian Assange, twórca i redaktor naczelny Wikileaks:

„Im bardziej konspiracyjna lub niesprawiedliwa organizacja, tym większy strach i paranoję w jej kierownictwie wywołują przecieki informacji. W efekcie przecieku organizacja zamyka się w sobie, ogranicza wewnętrzne kanały komunikacji, staje się coraz mniej efektywna, mniej zdolna do adaptacji i przetrwania. W świecie, gdzie przecieki są powszechne, konspiracyjne i niesprawiedliwe organizacje są zagrożone znacznie bardziej niż otwarte, sprawiedliwe systemy.”

Spójrzmy teraz na przecieki informacji. Im będzie ich więcej, tym bardziej skorumpowana organizacja będzie się zamykać w sobie, ograniczy wszystkie możliwości komunikacji, zarówno to zewnętrzne, jak i te wewnętrzne. Dzięki temu organizacja zaczyna upadać, a w końcu następuje jej ostateczny upadek. Jest to jeden ze sposobów zwalczania skorumpowanych organizacji.

Wyciek informacji może też doprowadzić w inny sposób do kresu skorumpowanej organizacji. Posłużymy się tutaj przykładem banku Kaupthing. Wikileaks umieściło na swojej stronie materiały dotyczące tego islandzkiego banku. W rezultacie publikacji społeczeństwo islandzkie poznało prawdę i wiedziało w jaki sposób doszło do kryzysu gospodarczego. Podaję tutaj przykład jednego banku, gdyż było ich więcej. Jednak skupmy się na tym jednym (będzie prościej).

Po tym jak społeczeństwo dowiedziało się o tym, że banki spowodowały kryzys gospodarczy ludzie wyszli na ulice i stanęli przeciwko bankierom. Rząd islandzki po pewnym czasie także ustąpił Islandczykom. Później upadł bank Kaupthing, który był jednym z najbardziej skorumpowanych banków. Korupcja została wyelimowana poprzez eliminację skorumpowanej organizacji. A to było możliwe tylko dlatego, że doszło do wycieku informacji z banku Kaupthing.

Tak samo jest w przypadku każdej innej organizacji. Powyżej podałem w miarę prosty przykład. Wolne informacje sprawiły, że można było zwalczyć korupcję. Później skorumpowani bankierzy zaczęli trafiać do więzień. Czterech dyrektorów banku trafiło do najcięższego więzienia w Islandii. Tutaj mamy przykład tego, że po wycieku informacji sprawiedliwość dosięga w końcu winnych. W tym przypadku dyrektorów Kaupthing.

Informacje chcą być wolne, a wolne informacje są młotem na korupcję i wszelkie nieprawidłowości,  w  tym  również  zbrodnie wojenne.  Dzięki  wolności  informacji społeczeństwo ma dostęp do wiedzy, która jest istotna i wpływa na to, w jakim społeczeństwie żyjemy.

Są ludzie, którzy myślą, że informacje są bez znaczenia. Te osoby się mylą. Informacje są potężnym narzędziem, które może zmieniać świat i zawsze one były wstępem do zmian społecznych na całym świecie. Dlatego właśnie powinniśmy dążyć do tego, aby informacje były wolne. Dzięki nim możemy zwalczać korupcję, oszustwa. Sprawić,   że   rzeczywistość,   która   nas   otacza będzie przejrzysta, a państwa, firmy, banki oraz innego rodzaju organizacje otwarte.

Nowa rewolucja informacyjna

Kiedyś nawet brytyjskie gazety nie mogły opisywać debat parlamentarnych. Jednak pewna grupa odważnych ludzi postanowiła to zmienić. Zaczęli oni drukować broszury i opisywać debaty parlamentu. Ci ludzie niestety zostali w końcu powieszeni, ale to, czego dokonali zmieniło wszystko. Społeczeństwo zaczęło się domagać prawa, by wiedzieć, co w końcu się udało. I tak narodziła się czwarta władza, którą obecnie znamy. Gdyby nie ci ludzie moglibyśmy nie mieć dostępu do tego typu informacji.

A teraz też znajdujemy się w podobnej sytuacji. Rozpoczyna się właśnie nowa rewolucja informacyjne, która jest znacznie potężniejsza niż ta, która zapoczątkowała czwartą władzę. Rodzi się nowa władza, którą są wolne informacje rozpowszechniane za pomocą internetu. Ta nowa władza jest gotowa wchłonąć czwartą i podporządkować trzy pozostałe. Żyjemy w przełomowym okresie, od którego będzie zależeć czy informacje będą wolne, a ich przepływ nieograniczony. Jedna ścieżka została już wytyczona, wytyczyli ją Julian Assange, Daniel Domscheit-Berg oraz kilka osób z Wikileaks. Jednak teraz potrzeba wytyczyć nową drogą, która będzie kontynuacją tamtej ścieżki. Pamiętać warto, że rewolucja oznacza zastąpienie starych modeli zanim pojawią się nowe.

Copyright © 2015 Dawid Wiktor Pewne prawa zastrzeżone.

Niniejszy utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autora. Zezwala się na swobodne wykorzystywanie treści – pod warunkiem zachowania niniejszej informacji licencyjnej i wskazaniu autorstwa.

Treść licencji jest dostępna na stronie:http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/

Autor: DawidWiktor

Tytuł: Wolność informacji, transparencja i Rewolucja Informacyjna