Nie ulega wątpliwości, że XVIII wieczny Londyn to kolebka nowoczesności i rewolucji przemysłowej. To ojczyzna nowoczesnej prasy, wolności słowa i pluralizmu. Z Londynem wiąże się początek masowej kultury i mających moc oddziaływania na wyobraźnię milionów ludzi imperiów informacyjnych. XVIII wieczny Londyn stał się też stolicą ogromnych obszarów na świecie, które zmienił bezpowrotnie, przynosząc im narzucone rządy, ale też linie kolejowe, instytucje edukacyjne i progresywne prawa.
O autorze wpisu:
Piotr Marek Napierała (ur. 18 maja 1982 roku w Poznaniu) – historyk dziejów nowożytnych, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Zajmuje się myślą polityczną Oświecenia i jego przeciwników, życiem codziennym, i polityką w XVIII wieku, kontaktami Zachodu z Chinami i Japonią, oraz problematyką stereotypów narodowych. Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów w latach 2014-2015. Autor książek: "Sir Robert Walpole (1676-1745) – twórca brytyjskiej potęgi", "Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu, Wielcy władcy małego państwa", "Światowa metropolia. Życie codzienne w osiemnastowiecznym Londynie", "Kraj wolności i kraj niewoli – brytyjska i francuska wizja wolności w XVII i XVIII wieku" (praca doktorska), "Simon van Slingelandt – ostatnia szansa Holandii", "Paryż i Wersal czasów Voltaire'a i Casanovy", "Chiny i Japonia a Zachód - historia nieporozumień". Reżyser, scenarzysta i aktor amatorskiego internetowego teatru o tematyce racjonalistyczno-liberalnej Theatrum Illuminatum