Islamofobia? Dwa najlepsze komentarze

Czasem spór przynosi wymianę myśli i nowe argumenty. Spersonalizowanie sporu niestety trochę mu pomaga… Tym razem katalizatorem stał się redaktor naczelny Jacek Tabisz, spierający się o zasadność tępienia rzekomej lub prawdziwej islamofobii. Oto dwa bardzo ciekawe i w dużym stopniu przeciwstawne komentarze:

Czytelnik Crow:

Fajny tekst. Też zauważyłem, że Pan Tabisz niestety jest islamofobem (i jest to proces postępujący). Niektóre jego argumenty są jak najbardziej trafne, ale przecież nikt tego nie neguje! Tak samo z resztą, jak i prawa do krytyki islamu. Wręcz przeciwnie, obnażanie jego ciemnych stron jest potrzebne, a nawet konieczne!
.
Problem w tym, że inna część argumentów Pana Tabisza jest zupełnie nieracjonalna i wynika – jak się zdaje – ze strachu i przeceniania znaczenia islamu oraz jego wpływu na terroryzm czy ogólną niechęć Arabów do świata zachodu. Islam to religia, lub jak kto woli, „ideologia mistyczna” i jako taki jest całkiem… typowy. Zawiera zarówno fragmenty niosące piękne przesłanie (braterstwo, miłość, równość, przebaczenie itp.), jak i treści przepełnione nienawiścią, pogardą i brakiem tolerancji dla wszystkiego co inne. Ot religijny standard niestety.
.
Może warto byłoby więc zadać sobie pytanie, dlaczego islam tak działa na ludzi, a inne, podobne do niego ideologie, już w większości nie? Dlaczego ktoś (pytanie: kto i po co) zadaje sobie trud, by systematycznie „wyciskać” z islamu to co najgorsze i zatruwać tym umysły kolejnych pokoleń? Dlaczego nie ma (obecnie) podobnych działań w przypadku innych religii, np. katolicyzmu, który mógłby być nie gorszą podbudową dla terroryzmu niż islam?
.
Od razu odpieram zarzuty: nie bronię islamu jako takiego! Jestem ateistą i racjonalistą, więc jak dla mnie wszystkie religie mogłyby po prostu zniknąć, jako zbędne relikty przeszłości. Irytuje mnie po prostu fakt marnowania czasu i energii na walkę z „narzędziem”, zamiast na walkę z mordercą, który się tym narzędziem posługuje. Jest to postępowanie tak samo sensowne, jak np. palenie książek „nieprawomyślnych”, albo wsadzanie ludzi do paki, za same tylko rozmowy na temat pedofilii (były kiedyś takie pomysły…).
.
Zwłaszcza, że w sumie nie wiadomo, jakiego efektu spodziewają się ludzie nieustannie krytykujący islam. Że jego wyznawcy doznają oświecenia i postanowią się zmienić na lepsze? Że przejrzą na oczy i porzucą islam, stając się dobrodusznymi, tolerancyjnymi pacyfistami?
.
Moim zdaniem może się to skończyć mniej więcej tak, jak walka komunistów w PRLu z religią, czyli efektem zupełnie odwrotnym do zamierzonego… Atakowanie islamu bez zrozumienia faktycznego źródła problemu, co najwyżej doprowadzi do jeszcze większej jego radykalizacji oraz narastania wzajemnej niechęci muzułmanów i ludzi z zachodu.

Czytelnik Piotr Korga:

Jacek zbyt głęboko wszedł w środowisko lewicowo-feministyczne, które jak sądził, będzie stało w obronie równości, równouprawnienia, humanizmu itp. wartości. Teraz czuje się jak jedyny trzeźwy na suto zakrapianej imprezie. Tymczasem środowisko to jest po prostu „przeideologizowane” i hermetyczne na wszelkie argumenty, które mogą zachwiać ich dogmatami. Hipertolerancyjne pięknoduchy (jednak zupełnie nietolerancyjne dla krytyków islamu) siedzą w swoich studiach, redakcjach, zbierają się na kongresach i sobie filozofują w zupełnym oderwaniu od rzeczywistości, lekceważąc wszelkie zagrożenia, a nawet ludzkie cierpienia. Uważają, że jakoś to będzie, że nic strasznego się nie dzieje, a przynajmniej do końca swego życia będą mogli korzystać ze wszelkich swobód i wolności, które daje cywilizacja europejska. Nawet abstrahując tu od terroryzmu islamskiego i prawa szariatu, to samo zwiększanie się ilości “zwykłych” muzułmanów w społeczeństwach Europy budzi racjonalny niepokój u każdego przyzwoitego człowieka, szanującego wolność własną i innych. Każdy chce żyć po swojemu, bez ciągłego oglądania się i obaw (nawet o życie), czy jego słowa, muzyka, strój lub dieta, przypadkiem kogoś nie obraża. Nikt normalny nie może godzić się by kobiety (nasze matki siostry, żony, córki, koleżanki) ubierające się tak jak chcą i lubią o danej porze roku (sukienka dekolt, odkryte włosy), były postrzegane jako dziwki, które “same się proszą o gwałt”. Komu jest na rękę, by ludzi o takich poglądach, tych brodatych, ponurych i agresywnych religijnych capów, wygłaszających swoje nauki i wywyższających się nad inne kultury było w Europie coraz więcej? Islam to religia nietolerancyjna, ksenofobiczna, wrogo nastawiona do postępu, demokracji, równouprawnienia, świeckości państwa, do istniejącej cywilizacji, z której jednak chętnie jedna korzysta przeciwko tym którzy ją tworzą. Wbrew temu co się pisze o wielokulturowości, islam nie ubogaca kulturowo żadnego kraju, wręcz przeciwnie, islam jest wrogiem różnorodności. Wystarczy spojrzeć na ulica miast islamskich i europejskich (dopóki jeszcze te różnice widać) Szczytem bezczelności lewicowych mądrali jest oblepianie łatkami faszysty, rasisty, ksenofoba, islamofoba, każdego człowieka, któremu bliskie są prawa człowieka i po prostu chcą żyć w przyjaznym sobie środowisku. Takimi łatkami oblepiani są ludzie (choćby członkowie PEGIDA), którzy mają dość tego, że ich dzieci są nawet w szkołach prześladowane przez dzieci muzułmanów. Takie problemy, podobnie jak patrole szariackie, już istnieją. To fakt nie fobia. Nawet jeśli ktoś jest przewrażliwiony na punkcie islamu, to winę za to ponosi przede wszystkim islam, a konkretnie działania i zachowania jego wyznawców, nawet tych „zwykłych” muzułmanów.

 

Opinia Publiczna zgodnie ze swoim zwyczajem pozostawia publiczności rozsądzenie, kto ma rację a kto jej nie ma.