Zainicjowany pod koniec lat 80. w mieście Belo Horizonte ruch, nazwany Meninas de Sinhá, powstał za sprawą Valdete Cordeiro, aktywistki społecznej pracującej z mieszkańcami biednej dzielnicy Alto Vera Cruz. Zdała ona sobie sprawę z tego, jak wiele otaczających ją starszych, ciemnoskórych kobiet, zazwyczaj byłych służących czy pracownic fizycznych, latami boryka się z depresją. To choroba, która w tych rejonach miasta przybiera rozmiary epidemii. Z powodu wieku, koloru skóry, płci czy niskiego statusu starsze kobiety czują się wykluczone ze społeczeństwa i często zostają także opuszczone przez swoje rodziny. Samotne, bezużyteczne i niewidzialne. Lekarstwem na to okazały się cotygodniowe spotkania. Kobiety połączyły rozmowy o podobnych bolączkach, a wkrótce także wspólny taniec i śpiewanie starych pieśni zwanych cantigas de roda. Muzyka stała się ich głównym środkiem artystycznego wyrazu, bo pozwala wyrzucić dręczący smutek, zamienić go w energię i siłę, obudzić chęć do życia, a nawet je odmienić. Z czasem Meninas de Sinhá stały się w ojczyźnie prawdziwym fenomenem. Zdobywają nagrody, są widoczne na kulturalnej mapie kraju, a oddziały ruchu powstają obecnie w kolejnych miastach Brazylii.
Initiated at the end of 1980s in the city of Belo Horizonte, the movement called Meninas de Sinhá was created thanks to Valdete Cordeiro, a social activist working with people from the poor district of Alto Vera. She realized how many elderly black women around her, usually former maids or physical workers, were struggling with depression. This is a disease which takes on epidemic proportions in these parts of the city. Due to age, skin colour, sex or low social status, these elderly women feel excluded from the society and are also often abandoned by their families. Lonely, useless and invisible. The cure for their ails proved to be weekly meetings. The women were brought together by talking about shared problems, and soon also by dancing and singing old songs called cantigas de roda. Music has become the main means of their artistic expression because it allows them to throw away their tormenting sadness and turn it into energy and strength, to regain their will to live, or even to transform their lives. With time Meninas de Sinhá has become a true phenomenon in their home country. They win awards, are visible on the artistic map of the country, and branches of the movement are currently being formed in other cities in Brazil.