Niemcy MAJĄ poczucie humoru

Jako wielbiciel niektórych niemieckich komików postanowiłem zaatakować stereotyp głoszący, iż Niemcy nie mają poczucia humoru. Jak najbardziej mają poczucie humoru. Ich kabarety bazują na zaskoczeniu i na przedstawianiu sytuacji, która pozornie jest taka, a faktycznie dzieje się coś innego. Obiektem ich humoru jest konserwatyzm niemieckiego społeczeństwa, szowinizm, religia sportu, Brytyjczycy, Polacy, Turcy, Rosjanie itd. Moim zdaniem ich kabarety są lepsze od naszych i bardziej uniwersalne. Zachęcam do obejrzenia kilku klipów:

Saski komisarz, który nalega by czytać raport tak jak on:

Anke Engelke jako Ludmiła Botox:

Anke Engelke jako brytyjska taksówkarka:

Słodki nazista – na szczęście nie fan futbolu cieszą się dziewczęta:
https://www.youtube.com/watch?v=VULGONLGJIw” frameborder=”0″ allow=”accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture” allowfullscreen>

Grupa przeciw nienawiści wobec cudzoziemców, która okazuje się być chyba czymś wręcz przeciwnym (należą do niej politycy CDU, wielu dentystów itd.):

Kaya Yanar – Polak zgłasza kradzież, gliniarz nie wierzy (czy pytał pan znajomych?):

Tu mówię na ten temat nieco więcej:

Brytyjski zamek tak konserwatywny, że aż czarno-biały:

Germany-German-Deutschland-Deutsch-swag-style-flag-Women-s-T-Shirts

funny-Germany-flag-human-rights

O autorze wpisu:

Piotr Marek Napierała (ur. 18 maja 1982 roku w Poznaniu) – historyk dziejów nowożytnych, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Zajmuje się myślą polityczną Oświecenia i jego przeciwników, życiem codziennym, i polityką w XVIII wieku, kontaktami Zachodu z Chinami i Japonią, oraz problematyką stereotypów narodowych. Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów w latach 2014-2015. Autor książek: "Sir Robert Walpole (1676-1745) – twórca brytyjskiej potęgi", "Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu, Wielcy władcy małego państwa", "Światowa metropolia. Życie codzienne w osiemnastowiecznym Londynie", "Kraj wolności i kraj niewoli – brytyjska i francuska wizja wolności w XVII i XVIII wieku" (praca doktorska), "Simon van Slingelandt – ostatnia szansa Holandii", "Paryż i Wersal czasów Voltaire'a i Casanovy", "Chiny i Japonia a Zachód - historia nieporozumień". Reżyser, scenarzysta i aktor amatorskiego internetowego teatru o tematyce racjonalistyczno-liberalnej Theatrum Illuminatum

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

czternaście − 1 =