Kokos…Kumkwat…Bergamotka…Orkisz…
To ten dom na Ustroniu chyba jest w końcu zielony czy niebieski?
Jarzębinka…naprzeciwko balkonu chyba…
Przy jakiej to ulicy?
A tu chyba brzózki naprzeciwko balkonu…
Gdzieś chyba na trawniku mirabelki…które spadły z drzewa…
A gdzie indziej drzewko z mirabelkami…
Gdzie?
Park Morskie Oko…
Już ciemno…
Schodzę nad jeziorko…
Potem po tych głównych schodach…
1 sierpnia 23:35
Pan Rafał Nowakowski: „Jeśli ktoś bierze udział w marszu, wiecu bądź innej imprezie organizowanej przez nazioli, to deklaruje w ten sposób, że popiera hasła, pod którymi ta impreza się odbywa.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „to deklaruje w ten sposób” co?
Ano, „że popiera hasła” jakie?
Ano, „pod którymi ta impreza się odbywa.”.
„to deklaruje w ten sposób” pod jakim warunkiem? kiedy?
Ano, „jeśli ktoś bierze udział w marszu, wiecu bądź innej imprezie organizowanej przez nazioli.”.
Czy tak ma być, ludzie?
„Marszu”.
Co to?
„Wiecu”.
Co to?
„Imprezie”.
Co to?
„Organizowanej”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Przez nazioli”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Pod którymi”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „pot kturymi”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
D:t, czyż nie?
„Impreza”.
Co to?
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Dzisiejszy marsz nie miał uczcić powstańców ani cywilnych ofiar powstania.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „marsz”.
Co to?
„Uczcić”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Powstania”.
Co to?
Widzicie?
Tu „powstańców”, tu „cywilnych ofiar powstania”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Był poświęcony walce z "totalitaryzmem LGBT" (tak, to ta sama idea, którą głosi arcybiskup Jędraszewski).”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „był poświęcony”.
Co to?
Ano, wygląda to na orzeczenie imienne.
„Był” – wygląda to na łącznik.
„Poświęcony” – wygląda to na orzecznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Walce”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Totalitaryzmem”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Idea”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Więc jeśli idziesz z naziolami, to znaczy że nawołujesz do pogromów ludzi
o innej orientacji.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „z naziolami”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Do pogromów”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Pogromów”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Orientacji”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
(…)
Słonecznik…przy płocie?
Do ogródka wychodzą kocurki czarno – biały i czarny.
Naprzeciwko zajezdni metra chyba dwa koniki.
A na nich chyba jadą dzieciaki.
Kaya Szulczewska: „Cześć tu Kaya i Misha zostaliśmy dziś zwyzywani i opluci.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „zwyzywani”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Opluci”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
A jakie to wypowiedzenie, co?
„Hasła z Białegostoku na ustach patrioty, uderzyły nas wraz z jego śliną.”.
„Warszawa, biały dzień, 2019.”.
„A teraz o nas:”:
„Jesteśmy rodziną, nie mamy dzieci, adoptowaliśmy psy, jesteśmy ateistami, weganami, walczymy o równość.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „jesteśmy rodziną”.
Co to?
Ano, wygląda to na orzeczenie imienne.
„Jesteśmy” – wygląda to na łącznik.
„Rodziną” – wygląda to na orzecznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Nie mamy”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Ateistami” – „weganami” – rymuje się, czyż nie?
A jaki to rym, ludzie?
Żeński?
„O równość’.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Równość”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
Widzicie?
Tu „jesteśmy rodziną”, tu „nie mamy dzieci”, tu „adoptowaliśmy psy”, jesteśmy ateistami, weganami,” tu „walczymy o równość.”.
A jakie to zdanie, ludzie?
Czy to w ogóle jest zdanie?
„Chcielibyśmy żyć w kraju, w którym każdy czuje się dobrze.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „chcielibyśmy żyć w kraju” jakim?
Ano, „w którym każdy czuje się dobrze.”.
„Chcielibyśmy”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Żyć”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„W kraju”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kraju”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„W którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„W którym uczy się ludzi jak radzić sobie z własnymi emocjami, jak przekuwać agresję w coś budującego, w kraju w którym nienawiść nie jest tolerowana,
a mit narodowy obejmuje także mniejszości, gdzie naród jest silny,
bo zjednoczony.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „w którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„Radzić sobie”.
Co to?
„Emocjami”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Przekuwać”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „pszekuwać”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
Ż:sz, czyż nie?
„Agresję”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„W coś budującego”.
Co to?
„W kraju”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kraju”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„W którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„Nie jest tolerowana”.
Co to?
Ano, wygląda to na orzeczenie imienne.
„Nie jest” – wygląda to na łącznik.
„Tolerowana” – wygląda to na orzecznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Tolerowana”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Nienawiść” – wygląda to na podmiot.
Tak czy nie, ludzie?
„Nienawiść”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Mit”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Także”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „tagże”?
Co to?
Ano, udźwięcznienie.
K:g, czyż nie?
Widzicie?
Tu „jak radzić sobie z własnymi emocjami”, tu „jak przekuwać agresję w coś budującego”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Chcielibyśmy, aby każdy mógł ubierać się jak chce i żyć jak chce, niezależnie od tego czy mówimy o bluzie z husarią i rodzinie wielodzietnej, czy o spódnicy i homomałżenstwie z adoptowanym królikiem.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „chcielibyśmy”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Ubierać się”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Chce”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Żyć”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Chce”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
Widzicie?
Tu „ubierać się jak chce”, tu „żyć jak chce”.
„Adoptowanym”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
Widzicie?
Tu „o bluzie z husarią i rodzinie wielodzietnej”, tu „o spódnicy
i homomałżenstwie z adoptowanym królikiem.”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Chcielibyśmy, aby orientacja, tożsamość płciowa, model rodziny, kolor skóry, wygląd, narodowość, pochodzenie etniczne, wiara, brak wiary, wyznawane wartości – nie były powodem do ataku i agresji.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „chcielibyśmy”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Orientacja”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Tożsamość”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Model”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Wygląd”.
Co to?
„Narodowość”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Pochodzenie”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Wiara”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Brak”.
Co to?
„Wyznawane”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Wartości”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Powodem”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Ataku”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Agresji”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Chcielibyśmy” czego? co?
Ano, „aby orientacja, tożsamość płciowa, model rodziny, kolor skóry, wygląd, narodowość, pochodzenie etniczne, wiara, brak wiary, wyznawane wartości – nie były powodem do ataku i agresji.”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Chcielibyśmy żyć w kraju, w którym kościół jest rozliczany z podatków
i z tych pieniędzy dotuje się ekologię, ochronę zdrowia i niezależność energetyczną kraju.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „chcielibyśmy”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Żyć”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„W kraju”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kraju”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„W którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„Rozliczany”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Z podatków”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Dotuje się”.
Co to?
„Ekologię”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Ochronę”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Zdrowia”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Niezależność”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„W którym ściga się przestępstwa pracowników KK.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „w którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„Ściga się”.
Co to?
„Przestępstwa”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„W którym rozlicza się przedstawicieli KK z tego co mówią i karze według prawa Polskiego, a nie kanonicznego.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „w którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„Rozlicza się”.
Co to?
„Z tego”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „s tego”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
Z:s, czyż nie?
Widzicie?
Tu „według prawa Polskiego”, tu „a nie kanonicznego”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Chciałabym żyć w kraju, w którym przestrzegane są prawa człowieka i żaden kościół nie może wpływać na zmianę tych praw.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „chciałabym”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Żyć”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„W kraju”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kraju”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„W którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„Przestrzegane są”.
Czyli w istocie: „są przestrzegane”.
Co to?
Ano, wygląda to na orzeczenie imienne.
„Są” – wygląda to na łącznik.
„Przestrzegane” – wygląda to na orzecznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Przestrzegane”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Nie może”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Wpływać”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Zmianę”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
Widzicie?
Tu „w którym przestrzegane są prawa człowieka”, tu „żaden kościół nie może wpływać na zmianę tych praw.”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Nie żyjemy w takim kraju.”.
„Cierpimy, jesteśmy ofiarami przemocy, dyskryminacji i nienawiści.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „przemocy”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „pszemocy”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
Ż:sz, czyż nie?
„Dyskryminacji”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Nienawiści”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
Widzicie?
Tu „cierpimy”, tu „jesteśmy ofiarami przemocy, dyskryminacji i nienawiści”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Na jesieni zagłosujemy na Lewicę, a jeśli w Polsce znowu wygra prawica (POPiS) i nienawiść przeciwko ludziom będzie dalej wspierana systemowo,
to będziemy rozważać wyjazd i będziemy do tego zachęcać.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „na Lewicę”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Nienawiść”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Przeciwko”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „pszecifko”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
Ż:sz, czyż nie?
W:f, czyż nie?
„Wspierana”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Rozważać”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Wyjazd”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Do tego”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Zachęcać”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
Widzicie?
Tu „na jesieni zagłosujemy na Lewicę”, tu a jeśli w Polsce znowu wygra prawica (POPiS) i nienawiść przeciwko ludziom będzie dalej wspierana systemowo”.
Tu „to będziemy rozważać wyjazd”, tu „i będziemy do tego zachęcać”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Nie warto ryzykować życia i zdrowia dla kraju, w którym tak wiele osób toleruje nienawiść (tj. głosuje na prawicę (PO, PiS, PSL czy Konfederacje, Kukiza itd).”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „nie warto”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik niewłaściwy.
Tak czy nie, ludzie?
„Ryzykować”.
Co to?
Ano, bezokolicznik.
Tak czy nie, ludzie?
„Życia”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Zdrowia”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Dla kraju”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„W którym”.
Wiecie, oczywiście, że wymawia się: „f kturym”?
Co to?
Ano, ubezdźwięcznienie.
W:f, czyż nie?
„Nienawiść”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Toleruje” – „głosuje” – rymuje się, czyż nie?
A jaki to rym, ludzie?
Żeński?
„Nie warto ryzykować życia i zdrowia dla kraju” jakiego?
Ano, „w którym tak wiele osób toleruje nienawiść (tj. głosuje na prawicę (PO, PiS, PSL czy Konfederacje, Kukiza itd).”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Oddając głos na prawicę lub nie głosując mimo prawa wyborczego,
masz na rękach krew i będziesz jej mieć na rękach więcej.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „oddając”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przysłówkowy współczesny.
Tak czy nie, ludzie?
„Na prawicę”.
Co to?
Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.
Tak czy nie, ludzie?
„Nie głosując”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przysłówkowy współczesny.
Tak czy nie, ludzie?
„Masz”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
„Mieć”.
Co to?
Ano, wygląda to na czasownik modalny.
Tak czy nie, ludzie?
Widzicie?
Tu „oddając głos na prawicę”, tu „nie głosując”.
Tu „masz na rękach krew”, tu „będziesz jej mieć na rękach więcej”.
A jakie to wypowiedzenie, ludzie?
„Tak jak Hitler był wybrany demokratycznie, ze wsparciem Kościoła Katolickiego, tak samo w Polsce narodził się Faszyzm, za wsparciem Was, głosujących na jakiekolwiek prawicowe rządy.”.
Co my tu mamy, ludzie?
Ano, „wybrany”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.
Tak czy nie, ludzie?
„Wsparciem”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Faszyzm”.
Co to?
Rzeczownik abstrakcyjny?
„Głosujących”.
Co to?
Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy czynny.
Tak czy nie, ludzie?
„Tak jak Hitler był wybrany demokratycznie, ze wsparciem Kościoła Katolickiego, tak samo w Polsce narodził się Faszyzm, za wsparciem Was, głosujących na jakiekolwiek prawicowe rządy.”.
Co to?
Ano, wygląda to na porównanie.
Tak czy nie, ludzie?
A jakie to wypowiedzenie, co?
(…)
Rogalik na niebie chyba…
Jaka to ulica?
Polaka?
Starszy pan, obok Filuś chyba…
Tego ostatniego nie widać zbyt dobrze w ciemności…
Pan mówi, że to kocurek…
„Otrębusy”…
Cynamonowy Dom…
Piesek klientów knajpy przynosi mi w pyszczku piłeczkę…
Bawię się z nim…
Kokos…Kumkwat…Bergamotka…Orkisz…