Kościół a słowa. Część 2

Anna

Karina Walinowicz

Dyrektor Centrum Wolności Religijnej

Szanowni Państwo,

w ostatnich tygodniach doszło do niespotykanej dotąd w naszym kraju fali agresji wymierzonej w katolików i to, co jest dla nich święte. Napastliwa nagonka przyjmuje coraz bardziej drastyczny wymiar. Skala ataków jest druzgocąca – od znieważania wizerunków Matki Bożej i parodiowania katolickiej procesji, przez zniszczenie krucyfiksu w katedrze w Kwidzynie czy uszkodzenie ołtarza w Rypinie, aż po atak z nożem na księdza, który wchodził do kościoła we Wrocławiu, by odprawić tradycyjną Mszę św.

To tylko kilka przykładów rosnącej chrystianofobii. Niestety, takich przypadków szydzenia z dogmatów wiary, obrazy uczuć religijnych, a nawet fizycznych napaści jest coraz więcej.

Jednak mimo tego, że polskie przepisy prawne nakazują ściganie i pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sprawców tych działań, prawo nie zawsze jest skutecznie egzekwowane. Wieloletnie zaniedbania i lekceważenie przestępstw z nienawiści doprowadziły do eskalacji problemu.

To z kolei powoduje rosnącą bezsilność wiernych wobec bezkarności sprawców. Trudny do zaakceptowania paradoks tkwi w fakcie, że do tego typu sytuacji dochodzi w kraju, w którym większość deklaruje się jako katolicy.

Trzeba pamiętać, że jeżeli chociaż część takich incydentów będzie lekceważona, granice będą się przesuwać, ataki radykalnej antychrześcijańskiej lewicy staną coraz silniejsze, a agresja względem chrześcijan coraz śmielsza.

Najwyższy czas stanowczo przeciwstawić się przypadkom chrystianofobii, ale i domagać się surowego karania przestępstw z nienawiści wobec ludzi wiary.

Znane słowa „Dla triumfu zła potrzeba tylko, żeby dobrzy ludzie nic nie robili” stają się niezwykle aktualne.

Pora powiedzieć STOP aktom nienawiści wobec chrześcijan w Polsce!

Z poważaniem 

    Karina Walinowicz   

maszwplyw.pl

Anna

Jeżeli ktoś uważa, że nie należy walczyć z pedofilią i nożownikami, to jest dopiero piękny wzór  dla moralnego człowieka. Jakby Pan miał wątpliwości co do znaczenia poprzedniego zdania, to wyjaśniam uprzejmie, że to zaplanowana parodia.

Anna

Nie napiszę, że gratuluję Panu poczucia humoru, bo istnieje uzasadniona obawa, że nie chwyci Pan ironii.

tvn24.pl

"19 października 1984 roku Popiełuszko wracał z Bydgoszczy, gdzie odprawił mszę dla ludzi pracy w kościele Świętych Polskich Braci Męczenników. W pobliżu wioski Górsk, na terenie niezabudowanym, zatrzymali go trzej funkcjonariusze IV Departamentu MSW, którzy sześć dni wcześniej przeprowadzili próbę zamachu: Grzegorz Piotrowski, Waldemar Chmielewski i Leszek Pękala. Ksiądz został ciężko pobity, skrępowany sznurem i wrzucony do bagażnika esbeckiego auta. Waldemara Chrostowskiego – kierowcę duchownego – obezwładniono i wepchnięto do pojazdu. Zdołał jednak wyskoczyć z jadącego samochodu i dotarł do kółka rolniczego w Przysieku, a potem do jednej z toruńskich parafii. Tam przekazał informację o uprowadzeniu Popiełuszki. Nie wiadomo dokładnie, co się wydarzyło od momentu porwania kapłana do chwili wrzucenia jego ciała do zalewu pod Włocławkiem. Prawdopodobnie Popiełuszko uciekł z samochodu podczas postoju przed hotelem Kosmos w Toruniu, ale esbecy go dogonili i pobili. Na podstawie sekcji zwłok potwierdzono, że był bity oraz związany w taki sposób, że przy każdym ruchu sznur zaciskał się wokół jego szyi. Wiele wskazuje na to, że zginął 19 października, zanim został wrzucony do Wisły w okolicach tamy we Włocławku. Do nóg księdza oprawcy przywiązali worek z przygotowanymi wcześniej kamieniami"