Większość ekonomistów uważa, że wskaźnik PKB daje nam informacje o stanie gospodarki danego kraju. Są jednak też tacy, którzy mają odmienne zdanie, głównie związani z szeroko pojętą lewicą. W rozmowie na temat PKB Piotr Napierała i Jacek Tabisz poruszają też inne wątki – Chiny i ich siła gospodarcza, oraz to, czy wzrost PKB musi być związany ze stosunkowo wysokim przyrostem naturalnym. Bo jeśli tak, to planeta Ziemia nie jest nieskończona, zaś na Marsie nie mamy nawet jednego szałasu…
Ból- skandal czy błogosławieństwo? Postawy wobec bólu a ogólna wizja świata i człowieka (na przykładzie ateistów, buddystów i katolików) Sylwia Wojas Instytut…
Przedstawiam mój referat wygłoszony na III Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej”: „Cywilizacje w perspektywie socjologicznej. Stan i kierunki badań nad cywilizacjami współczesnego świata” (Wrocław, 12-13 XII 2013…
Tradycyjnie za europejskiego „odkrywcę” Chin uważa się weneckiego żeglarza Marco Polo (1254-1324), którego relacje o Chinach są pozbawione tak wielu specyficznych elementów tamtejszej kultury, że…
Indie to kraj i cywilizacja zarazem, postrzegane są przez Zachód jako kraina baśni i mitów; w końcu hinduizm zakłada istnienie dziesiatków milionów bogów i demonów. …
Studiował historię sztuki. Jest poetą i muzykiem. Odbył dwie wielkie podróże do Indii, gdzie badał kulturę, również pod kątem ateizmu, oraz indyjską muzykę klasyczną. Te badania zaowocowały między innymi wykładami na Uniwersytecie Wrocławskim z historii klasycznej muzyki indyjskiej, a także licznymi publikacjami i wystąpieniami. . Jacek Tabisz współpracował z reżyserem Zbigniewem Rybczyńskim przy tworzeniu scenariusza jego nowego filmu. Od grudnia 2011 roku był prezesem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów, wybranym na trzecią kadencję w latach 2016 - 2018 Jego liczne teksty dostępne są także na portalach Racjonalista.tv, natemat.pl, liberte.pl, Racjonalista.pl i Hanuman.pl. Organizator i uczestnik wielu festiwali i konferencji na tematy świeckości, kultury i sztuki. W 2014 laureat Kryształowego Świecznika publiczności, nagrody wicemarszałek sejmu, Wandy Nowickiej za działania na rzecz świeckiego państwa. W tym samym roku kandydował z list Europa+ Twój Ruch do parlamentu europejskiego. Na videoblogu na kanale YouTube, wzorem anglosaskim, prowadzi pogadanki na temat ateizmu. Twórcze połączenie nauki ze sztuką, promowanie racjonalnego zachwytu nad światem i istnieniem są głównymi celami jego działalności. Jacek Tabisz jest współtwórcą i redaktorem naczelnym Racjonalista.tv. Adres mailowy: jacek.tabisz@psr.org.pl
14 Odpowiedź na “PKB maleje! Czy to jest problem? Piotr Napierała i Jacek Tabisz”
Może gdybyście Panowie postawili nieco inne pytanie: czy PKB, nawet mierzone parytetem siły nabywczej jest obiektywnym wskaźnikiem niosącym informacje o dobrobycie w danym państwie to byłoby bardziej kontrowersyjnie i większe pole do dyskusji. Natomiast tak mogę tylko przytaknąć – PKB daje nam jakąś informację o stanie gospodarki danego kraju, choć może precyzyjniej – porównanie tego PKB w czasie.
Zawsze wpierw zapoznaję się z materiałem, który następnie ewentualnie komentuję.
W treści nagrania najbardziej zbliżone zdanie to „Nie można oceniać […] dobrobytu z perspektywy PKB”. To jednak zupełnie coś innego niż moja sugestia, że pytanie we wstępie (tekstowym) mogłoby dotyczyć PKB PPP per capita.
Pouczenie o właściwej kolejności działań jest nie tyle nieprawdziwe co niepotrzebne.
Oczywiście że jest to jakiś wskaźnik, który lepiej lub gorzej obrazuje stan gospodarki. Ale nie jest pozbawiony wad. JT myli się mówiąc, że jak komuś się płaci za chodzenie po chodniku to to powoduje to zmniejszanie się PKB jest akurat odwrotnie. Zmniejszanie się PKB powoduje zrobienie sąsiadce zakupów, przekopanie babci ogródka, babcia pilnująca swoje wnuki. Tego PKB nie obejmuje a to jest jakaś wartość wytworzona.
Nie do końca też można się zgodzić z tym, że kiedyś robotnik na zachodzie był biedniejszy. Biorąc pod uwagę że wcześniej udział jego dochodu był w znacznie większy w proporcji do reszty zacofanego świata. Należał do elity kilku procent. Dziś bogactwo się rozszerzyło na większą ilość ludzi w związku z tym jego względne bogactwo zmalało. Bardzo istotny jest też rozwój techniczny, który miał miejsce również i w rolnictwie zwiększając jego wydajność.
Jak każdy współczynnik tak i PKB musi być porównywany z innymi. Mamy HDI, współczynnik Giniego https://www.bcgperspectives.com/Images/BCG-The-Private-Sector-Opportunity-to-Improve-Well-Being-Jul-2016.pdf
O innych wskaźnikach też mówimy. PKB tego nie obejmie ale pieniądze za stanie na chodniku pojawią się znowu jak stacz pójdzie do sklepu po piwko które zarobił staniem a to już usługa widiczna w pkb. Pomoc babci za darmo w żaden sposób nie stymuluje gospodarki wręcz przeciwnie mógłby to ktoś zrobić za pieniądze ale nie zrobi bo zabrakło okazji. Gospodarka nie mierzy szczęścia lecz intensywność wymiany.
Jeśli babcia zapłaci za usługę obiadkiem dla wnuczka to jest strata dla niej i konsumpcja dla niego. Wolontariat to sztuczna idea . Chyba ze założymy że babcia po przekopaniu ogródka jest zadowolona i zdrowsza dluzej pożyje i więcej razy pójdzie do sklepu…
Wartość nie uchwycona przez PKB nadal jest wartością. Jakieś dobra są tworzone ale jest problem z ich monetarną wyceną. W gospodarce barterowej też jest PKB ale ciężko go sprowadzić do wspólnej wartości w jednym denominatorze. Prymitywne gospodarki barterowe jednak istnieją a skoro istnieją to mają też PKB. Istnieje cały sektor gospodarki np Open Software gdzie programiści za darmo rozwijają oprogramowanie. To następnie służy wzrostowi produktywności gdzie indziej.
Tak, ale rozmawiamy o wadach i ograniczeniach sposobu liczenia PKB. To jeden z nich. Wydaje się, że obecnie dzięki internetowi obszar gospodarki pozostający poza PKB się powiększa. Internet w ogóle ma coraz większy udział w gospodarce i skutki. Weźmy przemysł muzyczny który się skurczył nominalnie w stosunku do tego czym był jeszcze w latach 90-tych. Można założyć, że spowodował poważne szkody również w PKB jednocześnie potrzeby wynikające z dostępu do muzyki są lepiej realizowane obecnie. To samo dzieje się z edukacją. Ludzie robią za darmo to co kiedyś było dostępne nielicznym.
PKB jest dobrym agregatem, sprawdzonym empirycznie itp itd, ale właśnie w tym tkwi problem – został sfetyszyzowany, upolityczniony i stał się celem samym w sobie. Rządy i banki centralne często np. podejmują decyzje o większych wydatkach albo takiej a nie innej polityce monetarnej tylko po to żeby zgadzało się PKB, a nie w oparciu o szerszą analizę. No i tak z jednego fetysza wyprowadzamy fetysz zależny od tamtego fetysza – czyli populację. Nagle okazuje się że 'trzeba wzrastać populację bo pkb’. No i nagle przyczyna staje się skutkiem, skutek przyczyną. Do tego dochodzi jeszcze kult stałego przyrostu procentowego PKB, czyli defakto coraz większego wartościowo w każdym roku następnym, co zahacza o bogatą dyskusję o możliwościach nieograniczonego wzrostu.
Najbardziej jednak niepokoi, że katastrofa ekonomiczna z 2007 niewiele zmieniła w kulcie PKB. Dalej uważamy, że liczy się wzrost a nie stabilność i zdrowie strukturalne. Gdyby ekonomiści byliby pediatrami, to byłby to odpowiednik diagnozy: co z tego że dziecko ma raka. Grunt że rośnie. Poziom prywatnego zadłużenia w UK jest dziś np. bezprecedensowy, bo stagnację zarobków leczy się podażą tanich kredytów. Jak uderzą teraz dodatkowo stymulacją pobrexitową, następna bańka za parę lat gotowa. Ale PKB będzie se fajnie rosło.
Może gdybyście Panowie postawili nieco inne pytanie: czy PKB, nawet mierzone parytetem siły nabywczej jest obiektywnym wskaźnikiem niosącym informacje o dobrobycie w danym państwie to byłoby bardziej kontrowersyjnie i większe pole do dyskusji. Natomiast tak mogę tylko przytaknąć – PKB daje nam jakąś informację o stanie gospodarki danego kraju, choć może precyzyjniej – porównanie tego PKB w czasie.
To pytanie też stawiamy. Najpierw obejrzyj film potem komentuj pozdrawiam serdecznie
Zawsze wpierw zapoznaję się z materiałem, który następnie ewentualnie komentuję.
W treści nagrania najbardziej zbliżone zdanie to „Nie można oceniać […] dobrobytu z perspektywy PKB”. To jednak zupełnie coś innego niż moja sugestia, że pytanie we wstępie (tekstowym) mogłoby dotyczyć PKB PPP per capita.
Pouczenie o właściwej kolejności działań jest nie tyle nieprawdziwe co niepotrzebne.
Lepszy jest wskaźnik PKB(PPP) bo uwzględnia ceny a nie tylko zarobki.
Lepszy do pomiaru poziomu życia ale nie wielkości bezwzględnej gospodarek
No ale co nas obchodzi wielkość gospodarki skoro żyjemy jak w Sredniowieczu? Dlatego ja jestem za PKB(PPP).
Oczywiście że jest to jakiś wskaźnik, który lepiej lub gorzej obrazuje stan gospodarki. Ale nie jest pozbawiony wad. JT myli się mówiąc, że jak komuś się płaci za chodzenie po chodniku to to powoduje to zmniejszanie się PKB jest akurat odwrotnie. Zmniejszanie się PKB powoduje zrobienie sąsiadce zakupów, przekopanie babci ogródka, babcia pilnująca swoje wnuki. Tego PKB nie obejmuje a to jest jakaś wartość wytworzona.
Nie do końca też można się zgodzić z tym, że kiedyś robotnik na zachodzie był biedniejszy. Biorąc pod uwagę że wcześniej udział jego dochodu był w znacznie większy w proporcji do reszty zacofanego świata. Należał do elity kilku procent. Dziś bogactwo się rozszerzyło na większą ilość ludzi w związku z tym jego względne bogactwo zmalało. Bardzo istotny jest też rozwój techniczny, który miał miejsce również i w rolnictwie zwiększając jego wydajność.
Jak każdy współczynnik tak i PKB musi być porównywany z innymi. Mamy HDI, współczynnik Giniego
https://www.bcgperspectives.com/Images/BCG-The-Private-Sector-Opportunity-to-Improve-Well-Being-Jul-2016.pdf
O innych wskaźnikach też mówimy. PKB tego nie obejmie ale pieniądze za stanie na chodniku pojawią się znowu jak stacz pójdzie do sklepu po piwko które zarobił staniem a to już usługa widiczna w pkb. Pomoc babci za darmo w żaden sposób nie stymuluje gospodarki wręcz przeciwnie mógłby to ktoś zrobić za pieniądze ale nie zrobi bo zabrakło okazji. Gospodarka nie mierzy szczęścia lecz intensywność wymiany.
Jeśli babcia zapłaci za usługę obiadkiem dla wnuczka to jest strata dla niej i konsumpcja dla niego. Wolontariat to sztuczna idea . Chyba ze założymy że babcia po przekopaniu ogródka jest zadowolona i zdrowsza dluzej pożyje i więcej razy pójdzie do sklepu…
Wartość nie uchwycona przez PKB nadal jest wartością. Jakieś dobra są tworzone ale jest problem z ich monetarną wyceną. W gospodarce barterowej też jest PKB ale ciężko go sprowadzić do wspólnej wartości w jednym denominatorze. Prymitywne gospodarki barterowe jednak istnieją a skoro istnieją to mają też PKB. Istnieje cały sektor gospodarki np Open Software gdzie programiści za darmo rozwijają oprogramowanie. To następnie służy wzrostowi produktywności gdzie indziej.
tak, ale PKB ma tą zaletę, że to „gdzie indziej” już wychwyci
Tak, ale rozmawiamy o wadach i ograniczeniach sposobu liczenia PKB. To jeden z nich. Wydaje się, że obecnie dzięki internetowi obszar gospodarki pozostający poza PKB się powiększa. Internet w ogóle ma coraz większy udział w gospodarce i skutki. Weźmy przemysł muzyczny który się skurczył nominalnie w stosunku do tego czym był jeszcze w latach 90-tych. Można założyć, że spowodował poważne szkody również w PKB jednocześnie potrzeby wynikające z dostępu do muzyki są lepiej realizowane obecnie. To samo dzieje się z edukacją. Ludzie robią za darmo to co kiedyś było dostępne nielicznym.
PKB jest dobrym agregatem, sprawdzonym empirycznie itp itd, ale właśnie w tym tkwi problem – został sfetyszyzowany, upolityczniony i stał się celem samym w sobie. Rządy i banki centralne często np. podejmują decyzje o większych wydatkach albo takiej a nie innej polityce monetarnej tylko po to żeby zgadzało się PKB, a nie w oparciu o szerszą analizę. No i tak z jednego fetysza wyprowadzamy fetysz zależny od tamtego fetysza – czyli populację. Nagle okazuje się że 'trzeba wzrastać populację bo pkb’. No i nagle przyczyna staje się skutkiem, skutek przyczyną. Do tego dochodzi jeszcze kult stałego przyrostu procentowego PKB, czyli defakto coraz większego wartościowo w każdym roku następnym, co zahacza o bogatą dyskusję o możliwościach nieograniczonego wzrostu.
Najbardziej jednak niepokoi, że katastrofa ekonomiczna z 2007 niewiele zmieniła w kulcie PKB. Dalej uważamy, że liczy się wzrost a nie stabilność i zdrowie strukturalne. Gdyby ekonomiści byliby pediatrami, to byłby to odpowiednik diagnozy: co z tego że dziecko ma raka. Grunt że rośnie. Poziom prywatnego zadłużenia w UK jest dziś np. bezprecedensowy, bo stagnację zarobków leczy się podażą tanich kredytów. Jak uderzą teraz dodatkowo stymulacją pobrexitową, następna bańka za parę lat gotowa. Ale PKB będzie se fajnie rosło.