Świadek XX wieku

 

Życzenia 100 lat są często składane przy różnych okazjach. Są wśród nas ludzie istotnie dożywający tego pięknego wieku, tak jak profesor Bolesław Gleichgewicht.

Jubilat urodził się w 1919 roku w Warszawie. Skończył studia matematyczne. Wziął w walkach II wojny światowej. Trafił na zsyłkę do Związku Radzieckiego. Wrócił stamtąd dopiero w latach pięćdziesiątych. Osiedlił się we Wrocławiu, gdzie podjął pracę na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego. Z tym wydziałem związał się na całe zawodowe życie

 

 

Uczony zaangażował się w działalność opozycyjną, podobnie jak jego dorosłe już wtedy dzieci. Był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników i współzałożycielem Towarzystwa Kursów Naukowych zajmującego się organizacji akcji samokształceniowych.

W ramach 70tych Bolesław Gleichgewicht był jednym z inicjatorów utworzenia Rady Jedności. Konsolidowała ona środowiska naukowe, zarówno naukowców, jak i studentów. Od 1980 roku był działaczem Solidarności, między innymi na UWr.

Profesor wychował studentów, jest autorem dzieł  i artykułów z matematyki. Od dawna jest już na emeryturze, ale zachował światły umysł.

 – Tato interesuje się światem, czyta gazety, ogląda wiadomości – opowiada jego syn Aleksander, którego i córkę profesora Helenę ojciec wspierał w działalności opozycyjnej.

 

 

Jubileusz profesora odbył się w jego rodzinnym instytucie. Przybyło wiele jego dawnych wychowanków, wśród których są dzisiejsi znani naukowcy, politycy czy samorządowcy.

Ewa Mastalska

 

 

W artykule wykorzystano informacje z publikacji Kamila Dworaczka i Tomasza Przedpełskiego „Wszystko co robiliśmy, okazało się potrzebne. Wspomnienia o Studenckim Komitecie Solidarności we Wrocławiu” wydanej w 2012 roku przez Ośrodek Pamięć i Przyszłość”.  

O autorze wpisu:

Dziennikarka, publicystka, feministka (pisze między innymi do Zadry). Członkini redakcji RacjonalistaTV. Należy do Kongresu Kobiet.

3 Odpowiedzi na “Świadek XX wieku”

  1. Pieknie napisalas Ewa.

    Jednym z czynnikow decydujacych o dlugim zyciu jest poczucie uzytecznosci przez kontynuowanie pracy.

    Dwa inne to dieta i fizyczna aktywnosc. Wazne sa tez geny ale na to nie mamy wplywu. Pozdrawiam.

  2. Pieknie napisalas Ewa.

    Jednym z czynnikow decydujacych o dlugim zyciu jest poczucie uzytecznosci przez kontynuowanie pracy.

    Dwa inne to dieta i fizyczna aktywnosc. Wazne sa tez geny ale na to nie mamy wplywu. Pozdrawiam.

  3. To, że syn został KODziarzem nienajlepiej świadczy o rozeznaniu politycznym starego Gleichgewichta. Dobry matematyk nie musi być dobrym politykiem, żyć też można dlugo, a niewiele rozumieć że zmieniającego się świata. Zwłaszcza jak się zajmuje się przedmiotami niezmiennymi.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *