Malmö 300 lat temu

W XVII wieku Malmö razem z cała Skanią (Skåneland) przeszło spod władzy Danii pod władzę szwedzką na podstawie traktatu w Roskilde. Jeszcze w czerwcu i lipcu 1677 Duńczycy w sile 14.000 ludzi oblegali miasto, ale nie zdobyli go. Mimo, że zabudowa miasta właściwie pochodzi dopiero z XVIII wieku, mieszkańcy Malmö utrzymują do dziś, że ich charakter lokalny jest bliższy jak to określają duńskiej towarzyskości i wesołości niż szwedzkiemu ponuractwu. bardzo być może faktycznie są radośni, ale też w taki skandynawski na maksa stonowany sposób.
Bager-Gatuvy2-400
Pod koniec XVIII wieku miasto liczyło około 2,300 mieszkańców. Lecz przez wojnę północną (1700-1721) i epidemie buboniczne populacja spadła do 1.500. (stan z 1727 r.). Nie wzrastała aż do 1775 roku, kiedy zbudowano nowoczesny port (prace nadzorował Frans Suell). W 1800 miało 4.000, a w 1815 – 6.000. Ten wzrost zawdzięczało wojnom napoleońskim, Malmö było wtedy ośrodkiem szmuglu i kontrabandy z UK do Europy Kontynentalnej. Po wojnie zniesiono restrykcje handlowe z Danią i zburzono fortyfikacje jako przestarzałe. Stare miasto jest położone na wysepce, więc do połączenia z lądem służyła kładka. Długo pozbawiona była ona barierek, więc liczni mieszkańcy pijani wpadali do wody i tonęli. Dopiero na początku XIX zbudowano barierkę przedtem. Na przełomie XVIII i XIX wieku wysyłano nad przeniesieniem stolicy do Malmö, bo Sztokholm ciągle dowcipkował na temat bezpłodności Gustawa III. W 1840 założono zakłady
Kockums Mekaniska Verkstad.
http://www.youtube.com/watch?v=oVPgvk98H_A
http://malmo1692.se/PicSpec/Hist/Bager-Gatuvy2-400.jpg
„…What the citizens of Malmö did not know in 1692, but many of them would live to experience, was that twenty years later, the city would be struck by the plague. The epidemic would take many lives in Malmö and reduce the population of the city to half. Carl XI was followed on the throne by Carl XII and a yet again, a period of war began. The result of this period was the same as for the Danes half a century earlier: Sweden lost much of its new territory. Sweden’s Great Power era ended only 25 years after 1692. The long and unsatisfactory landing-stage would remain, being the cause of increasing annoyance, for many years. Not until 1775, Frans Suell commanded the building of a proper harbour in Malmö, a project that would take decades to finish. It was not until well into the 18th century that Malmö would recover from the violent 17th century. By then, the city was being industrialized, and factories were being established. A whole new Malmö was taking shape. The old ramparts were considered out of date and were torn down, as were the gate buildings and structures that were set up on bridges between the fortification’s island-like ravelins. Hence, the approaches and exits to and from the city were straightened out…”
PN

O autorze wpisu:

Piotr Marek Napierała (ur. 18 maja 1982 roku w Poznaniu) – historyk dziejów nowożytnych, doktor nauk humanistycznych w zakresie historii. Zajmuje się myślą polityczną Oświecenia i jego przeciwników, życiem codziennym, i polityką w XVIII wieku, kontaktami Zachodu z Chinami i Japonią, oraz problematyką stereotypów narodowych. Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów w latach 2014-2015. Autor książek: "Sir Robert Walpole (1676-1745) – twórca brytyjskiej potęgi", "Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu, Wielcy władcy małego państwa", "Światowa metropolia. Życie codzienne w osiemnastowiecznym Londynie", "Kraj wolności i kraj niewoli – brytyjska i francuska wizja wolności w XVII i XVIII wieku" (praca doktorska), "Simon van Slingelandt – ostatnia szansa Holandii", "Paryż i Wersal czasów Voltaire'a i Casanovy", "Chiny i Japonia a Zachód - historia nieporozumień". Reżyser, scenarzysta i aktor amatorskiego internetowego teatru o tematyce racjonalistyczno-liberalnej Theatrum Illuminatum

2 Odpowiedzi na “Malmö 300 lat temu”

  1. Ten cykl to świetna idea poznawania historii. W takiej formie można studiować najbardziej przepastne księgi. Dzięki niemu też wiem, że mój szkolny wstręt do historii wynikał z systemu zanudzania uczniów na śmierć, zwanego oficjalnie edukacją.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *