Kandydaci na prezydentów proponują złote góry wyborcom. Wydawałoby się, że każdy z nich ma walizki z pieniędzmi i nie są to pieniądze samorządowe, czyli nasze, ale jakieś ekstra. Kandydatów właśnie. Kandydat Patryk Jaki stoi na chodniku w Warszawie i oznajmia, że jak zostanie prezydentem w tym miejscu od razu zacznie się budowa nowej linii metra. Niestety nie stoją obok niego żadne walizki z pieniędzmi, Tylko rozdaje za darmo kawę. Kawa ma przekonać, że walizki z pieniędzmi są.
Inni kandydaci, stosownie do wielkości miast, też mają szeroki gest. Najszerszy mają ci, którzy chcą zostać prezydentami, ale nie mają na to wielkich szans. Oni obiecują złote góry, nie pokazują przy tym skąd kasa, albo komu będzie trzeba zabrać.
Wygląda to mniej więcej tak. Przychodzi do mnie akwizytor z jakiegoś banku i obiecuje kokosy, ale najpierw muszę mu powierzyć swoje pieniądze. Ja mam oszczędności wystarczające na zakup kawalerki, ale on obiecuje mi za tę kwotę apartament w Monte Carlo. Gwarancji, oprócz jego bicia się w piersi nie mam żadnej. Może być tak, że moje pieniądze diabli wezmą. I nie będzie ani apartamentu, ani kawalerki. Kandydaci, którzy co nieco wiedzą jak planuje się inwestycje i ile to kosztuje, wypowiadają się ostrożniej. Tym samym stają nie nieatrakcyjni dla łatwowiernych.
Gdyby kandydat Jaki czy inny, jemu podobny, miał choć trochę rozeznania w inwestycjach, to by wiedział, że samo przygotowanie budowy nowej nitki metra trwa kilka lat. Kandydat Jaki uczyni to od razu. Jednak w obietnice PiS-u wiara w narodzie jest wieka. 500+ wystarczyło, by inni uwierzyli, że też dostaną i to dużo. Wdaję się, przy rozdawaniu ulotek, w debaty, szczególnie ze starszymi wyborcami PiS. Wierzą oni, że PiS da im wkrótce sowite podwyżki i emerytur. Kiedy tłumaczę, że już są wiadome przeliczniki, ile z grubsza kto dostanie i że osoba mająca nieco ponad tysiąc złotych emerytury netto dostanie co najwyżej 40 złotych podwyżki od nowego roku. Najpierw gorąco protestują. Tak było w minionym roku i była to podwyżka, już dawana przez PiS-owski rząd i takie właśnie były relacje podwyżek do pensji. W tym roku będzie podobnie. Wyborców nachodzi potem refleksja. …To my już na żadne wybory nie pójdziemy… Tak to dyskusje z wyborów samorządowych przenoszą się na szczebel krajowy. Z rzadka jest dyskusja o ulicach, czy komunikacji. Szczególnie wśród starszych jest zaciekły spór kto kogo wysadzi w powietrze. Około 40 procent zaczepianych nie chce żadnych ulotek w ogóle. Nawet nie patrzą kto ulotkę daje i jakie barwy reprezentuje. I to jest najsmutniejsze.
Polska Fundacja Narodowa miała reklamować nasz kraj za granicą, a reklamuje PiS w kraju. Fundacja, na bilbordach, za 19 mln złotych promuje PiS-owskie hasła…
Wybory prezydenta USA w 2016 po raz piaty w historii pokazały ze amerykański dwustopniowy system wyborczy jest archaicznym przeżytkiem przeczącym zasadzie demokracji. System został ustalony…
Czesław Cyrul jest znanym publicystą lewicowym, prowadzącym między innymi popularny blog w Gazecie Wrocławskiej - http://blogi.gazetawroclawska.pl/czeslawcyrul/ . Jest członkiem SLD, pełnił między innymi funkcję przewodniczącego oddziału wrocławskiego tej partii, od 2016 roku jest członkiem Rady Krajowej.
2 Odpowiedzi na “Jaki kandydat, takie obietnice”
Tak, niestety tak, spora część społeczeństwa to ludzie niedorośli mimo dorosłego wieku. Myślą o polityce nierealistycznie, a nawet powiedziałabym, w sposób bajkowo-romantyczny. Wierzą w jakieś wartościowanie typu "wszystko albo nic". Marzą o księciu, który przybędzie, uratuje i da miłość po grób i królestwo :))
A w realnym świecie polityki nikt nie może dać wszystkiego, żaden kandydat nie jest idealny, żadna partia nie jest idealna. Trzeba wybrać tego, kto z grubsza spełnia nasze główne wymagania.
Jeśli ktoś twierdzi, że jakaś partia spełnia wszystkie jego wymagania, pasuje mu idealnie i popiera każdą jej decyzje, to prawie (prawie, bo wyjątki zawsze sie zdarzają) jest po prostu wyznawcą-fanatykiem. No, a wyznawców-fanatyków to my mamy w kraju wciąż sporo.
A co do ulotek, to niestety jest to powszechnie nielubiana forma agitacji, bo przechodzień czuje sie nagabywany i chyba w tym problem. Tych, co rozdają najróżniejsze ulotki jest wszędzie pełno, wyborcze są tylko jednymi z wielu rozdawanych ulotek.
Dlatego zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest merytokracja z elementami demokracji bezpośredniej. Pod głosowanie ogółu społeczeństwa powinny być poddawane wcześniej przygotowane przez kompetentne osoby projekty rozwiązań. Takowe głosowanie można przeprowadzić z pomocą internetu. Z polityków należy zrezygnować.
Tak, niestety tak, spora część społeczeństwa to ludzie niedorośli mimo dorosłego wieku. Myślą o polityce nierealistycznie, a nawet powiedziałabym, w sposób bajkowo-romantyczny. Wierzą w jakieś wartościowanie typu "wszystko albo nic". Marzą o księciu, który przybędzie, uratuje i da miłość po grób i królestwo :))
A w realnym świecie polityki nikt nie może dać wszystkiego, żaden kandydat nie jest idealny, żadna partia nie jest idealna. Trzeba wybrać tego, kto z grubsza spełnia nasze główne wymagania.
Jeśli ktoś twierdzi, że jakaś partia spełnia wszystkie jego wymagania, pasuje mu idealnie i popiera każdą jej decyzje, to prawie (prawie, bo wyjątki zawsze sie zdarzają) jest po prostu wyznawcą-fanatykiem. No, a wyznawców-fanatyków to my mamy w kraju wciąż sporo.
A co do ulotek, to niestety jest to powszechnie nielubiana forma agitacji, bo przechodzień czuje sie nagabywany i chyba w tym problem. Tych, co rozdają najróżniejsze ulotki jest wszędzie pełno, wyborcze są tylko jednymi z wielu rozdawanych ulotek.
Dlatego zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest merytokracja z elementami demokracji bezpośredniej. Pod głosowanie ogółu społeczeństwa powinny być poddawane wcześniej przygotowane przez kompetentne osoby projekty rozwiązań. Takowe głosowanie można przeprowadzić z pomocą internetu. Z polityków należy zrezygnować.